Το πρόβλημα κάποιων "συντρόφων"

Από την αρχή δεν τους άρεσε ότι έβαζε τη νέα τεχνολογία στη ζωή του κινήματος, που ήθελε όσο γίνεται πιο ανοιχτές διαδικασίες, που ήθελε το κάθε μέλος ή και φίλος (κακή λέξη για κάποιους "συντρόφους") να είναι καλά πληροφορημένος, που ήθελε την επιμόρφωση των στελεχών να είναι μέρος της πολιτικής παιδείας μέσα στο κίνημα, που ήθελε να βάλει σε άλλη βάση το συνδικαλισμό και τη νεολαία μέσα στο κόμμα, δεν τους άρεσαν το opengov και πολλά άλλα, γιατί πολύ απλά οι όποιες αλλαγές προωθούσε τους ξεβόλευε και σε πολλές περιπτώσεις του χάλαγε τους μηχανισμούς που με τόσο κόπο είχαν δημιουργήσει.

"Αγαπητοί σύντροφοι" σε όποιο επίπεδο της κομματικής ιεραρχίας βρίσκεστε, το πρόβλημα δεν είναι ο Γιώργος, το πρόβλημα είναι ο κακός σας εαυτός, οι πελατειακές σχέσεις με ψηφοφόρους και όχι μόνο που έχετε δημιουργήσει τόσα χρόνια και που δυστυχώς κάποιους από εσάς σαν κρατούν ακόμα στα βουλευτικά έδρανα.

Στις δύσκολες στιγμές που περνά ο τόπος, στις δύσκολες στιγμές που περνά ο καθένας προσωπικά, μη καλλιεργείται σε ορισμένους αφελείς ελπίδες ότι αν φύγει ο Γιώργος θα αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο, το μόνο που ίσως θα καταφέρει ο καθένας από εσάς είναι να σώσει το εαυτό του, να τον βάλει στο παιχνίδι και αφήσετε κατά μέρος το μεγάλο σας "ενδιαφέρον" για την παράταξη και τον τόπο γιατί ο κόσμος, όπως λέμε λαϊκά, σας έφαγε στη μάπα.

Αντώνη μου όποιος βάζεται σκοντάφτει

Το τελευταίο διάστημα πολλές κορώνες κε Σαμαρά για τα επιτεύγματα σου, που έδιωξες το Γιώργο, που κατάφερες να αλλάξεις κυβέρνηση στα μέσα της τετραετίας, που πατριωτικά θα ψηφίσεις για πράγματα που δεν θέλεις και ύφος πανέτοιμου "ηγέτη" που θα σώσει την Ελλάδα, αλλά πρόσεχε γιατί και άλλοι βιάστηκαν στο παρελθόν και δεν κατάφεραν ούτε στη βρύση να φτάσουν.

Πρώτα - πρώτα μη ξεχνάς ότι η παράταξη σου και η κυβέρνηση του "καταλληλότερου", στην οποία συμμετείχες, αλλά δεν "ήξερες" ακριβώς πόσο ήταν το έλλειμμα ήταν η βασικότερη αιτία που μας έφερε σε αυτό το χάλι. Μπορεί μέσα σε αυτή την αναμπουμπούλα και με τη βοήθεια και των ΜΜΕ να γίνεται προσπάθεια να το ξεχάσει ο λαός, αλλά κάποια στιγμή μην ανησυχείς θα στο θυμίσουν ορισμένοι τωρινοί υποστηρικτές σου.

Όσο και αν πανηγυρίζεις μη ξεχνάς ότι έβαλες στο παιχνίδι τον Καρατζαφέρη, που με τα "ωραία" του στελέχη όχι μόνο καλό δεν θα κάνει στην πολιτική ζωή του τόπου, αλλά ούτε βέβαια και στη δική σου.

Μερικές αφελείς ερωτήσεις

Τις τελευταίες μέρες τα είδαμε όλα. Συναντήσεις επί συναντήσεων μέχρι να βρεθεί το όνομα του Πρωθυπουργού, διαρροές, σενάρια κα. Θα αποφύγω να αναφερθώ σε πράγματα για τα οποία θα μπορούσε κάποιος να με κατηγορήσει ότι αναπαράγω φήμες του ενός ή του άλλου, έχοντας συγκεκριμένο στόχο και θα σταθώ σε κάποια απλά ερωτήματα για τα οποία ψάχνω "απαντήσεις".

1) Χθες από το στόμα του Α. Σαμαρά άκουσα ότι ο ίδιος δεν είχε κανένα πρόβλημα με το όνομα του νέου πρωθυπουργού και "προβληματίζομαι" ειλικρινά όλες αυτές τις μέρες τι συζητούσαν ο Γ. Παπανδρέου και ο Α. Σαμαράς; Λέτε να πρότεινε ο ΓΑΠ κάποιον, αλλά μετά επειδή ήθελε να του σπάσει τα νεύρα το αναιρούσε;

2) Αυτή η εμμονή εκ μέρους της Ν.Δ για ορισμό συγκεκριμένης ημερομηνίας εκλογών εξυπηρετεί την Ελλάδα; Μήπως ο στόχος κάποιων, που δημιούργησαν το πρόβλημα, είναι η καρέκλα και όχι το σώσιμο της χώρας;

3) Αυτή η μη συμμετοχή στελεχών ( κοινοβουλευτικών) της Ν.Δ στην νέα κυβέρνηση, που διατυμπανιζόταν εδώ και πολύ καιρό, μήπως τελικά έδινε μία κυβέρνηση αμιγώς από το ΠΑΣΟΚ, που ήδη υπάρχει, οπότε γιατί να αλλάξουν οι υπουργοί πλην του "κακού" Γιώργου;

4) Αυτή η τακτική "των ίσων αποστάσεων" από πολλούς και μάλιστα "έγκριτους" δημοσιογράφους δείχνει "αντικειμενικότητα"; Και για να μη παρεξηγηθώ, δεν ζητώ αλλά ούτε και θέλω προς θεού να γίνουν τιμητές των όσων πιστεύω, αλλά κάπου υπάρχουν και όρια.

Μη μας δουλεύετε κύριοι βουλευτάδες

Θα ψηφίσουν ή δεν θα ψηφίσουν το τάδε νομοσχέδιο; Θα ανεχτούν ή δεν θα ανεχτούν όσα δρομολογούνται; Θα συμφωνήσουν διαφωνούντες ή θα διαφωνήσουν συμφωνούντες; Θα αποφασίσουν μόλις ακούσουν τον Πρωθυπουργό, που μετά από τις "πιέσεις" τους αλλάζει τα όσα έχει σκεφτεί να πει ή να κάνει;

Μήπως όλες αυτές οι κορώνες πολλών βουλευτών αρχίζουν και δεν πιάνουν τόπο, γιατί σιγά - σιγά η επανάληψη του ιδίου σεναρίου έχει κουράσει ακόμα και τους πιο αφελείς; Μήπως κάποιοι "προστάτες" του Ελληνικού λαού πρέπει να βρουν άλλο τρόπο να δουλεύουν τον κόσμο; Και αυτό το λέω γιατί τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών αλλά δείχνουν.

Εκείνο που ξέρω είναι ότι αν δεν μπορείς να συμβιβαστείς με την απόφαση της πλειοψηφίας, όταν σε πνίγει το άδικο, όταν αναγκάζεσαι να παραβείς με κάποια ψήφο σου βασικές από τις αρχές σου, τότε η μόνη έντιμη λύση είναι να παραιτηθείς και όχι να το "παίζεις" επαναστάτης, γιατί πολύ απλά ο κάθε ψηφοφόρος δεν νομίζω ότι με τη ψήφο του έδωσε καμία λευκή επιταγή σε κανένα.

"Οι δικοί μας"

Και μέσα στην αναμπουμπούλα εμφανίζονται κάτι τύποι που στο παρελθόν τους έβλεπες να έχουν μία συμμετοχή γλάστρας σε εκδηλώσεις και δράσεις, που όταν κάποιοι από εμάς τρέχαμε για να πείσουμε τον κόσμο πόσο επικίνδυνος ήταν ο "καταλληλότερος" εκείνοι σφύριζαν αδιάφορα, ξαφνικά αφού βέβαια με το χ ή ψ τρόπο τακτοποιήθηκαν έχουν άποψη για τον Πρωθυπουργό της χώρας και την εκφράζουν δημόσια μέσω FB ή twitter, ενώ στο παρελθόν τα δρώμενα του "καταλληλότερου" ίσως του φαινόντουσαν μικρής σημασίας.

Μήπως "σύντροφοι" βιάζεστε να δείξετε πόσο "ευγνώμονες" είστε σε κάποιους έτσι ώστε να μπορείτε να ζητήσετε πιο γρήγορα κάποια χάρη. Δυστυχώς εκείνο που δεν καταλαβαίνετε είναι ότι όταν το καράβι βουλιάξει, όσα σωσίβια και αν νομίζετε ότι έχετε, πρώτοι θα πνιγείτε εσείς γιατί άλλο το γλείψιμο και άλλο το κολύμπι.

Δεν ξέρουμε τι θέλουμε ή μήπως.......;

Από που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει με τα όσα συμβαίνουν σ' αυτή την υπέροχη χώρα και τις κινήσεις πολλών και διαφόρων.

Θα ξεκινήσω από το τελευταίο που αφορά το δημοψήφισμα που αναγγέλθηκε από τον Πρωθυπουργό και που ξαφνικά διαπιστώνεις ότι πολλοί μα πάρα πολλοί άλλα έλεγαν στο παρελθόν περί άμεσης δημοκρατίας και δημοψηφισμάτων και άλλα λένε τώρα. Παράξενο; Δεν νομίζω. Προσωπικά έχω βαρεθεί να βλέπω άτομα, που σίγουρα κάποιοι από εμας τους ψηφίσαμε να δρουν όχι με γνώμονα το κοινό συμφέρον ή με βάση αυτά που πραγματικά πιστεύουν, αλλά πως θα εξασφαλίσουν την παραμονή τους στα πολιτικά πράγματα.

Ψηφίζουν για παράδειγμα το μνημόνιο και μετά βγαίνουν με κορώνες και λένε ότι θα άρεσε στο δικό τους ψηφοφόρο και όχι μόνο. Ενώ γνωρίζουν την κατάσταση, το πρόβλημα τους είναι πως θα καταστρέψουν τον αντίπαλο και όχι πως θα σωθεί η χώρα.

Τους αρέσουν να "υπερασπίζονται" το δικαίωμα των πολιτών για αμεσότητα (βλέπε αγανακτησμένοι σε όποια μορφή θέλετε) αλλά όταν τίθεται θέμα δημοψηφίσματος αρχίζουν και λένε τα δικά τους γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι το όποιο αποτέλεσμα, ακόμα και θετικό για αυτούς δεν θα είναι σε θέση να το διαχειριστούν.

Διαφωνούν με τις παρελάσεις και όμως τις "καλές εποχές" συμμετέχουν για να κάνουν δημόσιες σχέσεις και κάποιες άλλες εποχές τις χρησιμοποιούν για να δείξουν "αυθόρμητα" την επαναστατικότητα τους. Ευτυχώς βέβαια που δεν ζουν κάποιοι πραγματικά επαναστάτες γιατί βλέποντας τη συμπεριφορά τους θα είχαν αυτοκτονήσει.

Συμφωνούν στα λόγια όλοι για ενιαίο μισθολόγιο στο δημόσιο, αλλά φροντίζουν κάποιοι κύριοι να μην εφαρμόζεται πραγματικά γιατί δεν τους συμφέρει.

Ξέρουν πολλοί συνδικαλιστές ότι όσα δηλώνουν δεν μπορούν να εφαρμοστούν (βλέπε μπλοκάρισμα έκδοσης λογαρισμών ΔΕΗ) και όμως σε τακτά χρονικά διαστήματα τοποθετούνται " επαναστατικά" για να τσιμπίσουν κάποιοι από εμάς.

Απόλυτη δηλαδή σχοιζοφρένεια; Δεν θα το έλεγα γιατί αν ψάξει κανείς ακόμα και στους "δικού του" θα αναγνωρίσει τη διάθεση για "προσφορά στο κοινωνικό σύνολο". Ας τους χαιρόμαστε.

ΥΓ : Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά φοβάμαι η όποια συζήτηση για το δημοψήφισμα και το περιεχόμενο του θα γίνει με τη γνωστή μέθοδο του αου- αου και όχι επι της ουσίας.

Αλήθειες που πρέπει να λέγονται

Κάνε στο δρόμο που μένεις μία πορεία μόνο έτσι θα σωθείς

Σκουπίδια παντού, κίνδυνος για όλους. Οι ευαισθησίες βέβαια της ΑΔΕΔΥ δεν βρίσκονται σε θέματα δημόσιας υγείας, βρίσκονται σε όσα άτομα θα μετέχουν στην πορεία. Όλοι οι υπόλοιποι εμείς οι κάφροι, που είχαμε την ατυχία ο δρόμος του σπιτιού μας να μη συμπεριληφθεί στο δρομολόγιο της πορείας βλέπει να πεθάνουμε από τη βρώμα και τα μικρόβια των σκουπιδιών.

Αναφέρομαι στην έκκληση που έκανε η ΑΔΕΔΥ στη διοίκηση της ΠΟΕ-ΟΤΑ, να φροντίσει, για την αποκομιδή των απορριμμάτων στους δρόμους στους οποίους πρόκειται να πραγματοποιηθούν συγκεντρώσεις και πορείες διαμαρτυρίας των διαδηλωτών.

Είναι λυπηρό για ακόμα μία φορά να βλέπεις το πως αντιμετωπίζεται το κοινωνικό σύνολο από συνδικαλιστικές ηγεσίες όχι μόνο βέβαια της ΑΔΕΔΥ αλλά και της ΓΣΣΕ.

Υπάρχει ένας ολόκληρος ιδιωτικός τομέας, που όχι τώρα, εδώ και πολλά χρόνια δεν ξέρει τι σημαίνει απεργία, δεν ξέρει τι σημαίνει διεκδίκηση, δεν ξέρει τι σημαίνει ασφάλιση, δεν ξέρει τι σημαίνουν αυξήσεις ειδικά σε εταιρείες που "μπαίνουν μέσα" και κάθε φορά που αποφασίζεται να τιμωρηθεί η εκάστοτε κυβέρνηση, ο μόνος που τελικά τιμωρείται είναι ο απλός εργαζόμενος που θα πληρώσει ταξί για να πάει στη δουλειά του, που ίσως χάσει και το μεροκάματο, αλλά τι να πούμε για αυτόν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σίγουρα ίσως να μην τον θεωρούν μέρος του εργατικού δυναμικού της χώρας, μια και φοβάμαι στηρίζουν άλλου τύπου εργαζόμενους.

Λύκος στα πρόβατα

Και ξαφνικά μάθαμε ότι άρχισαν οι λιποθυμίες μαθητών από ασιτία. Αλήθεια αυτοί που τα γράφουν και αυτοί που τα αναπαράγουν πόσο θεωρούν τους άλλους βλάκες και τους εαυτούς τους έξυπνους και λένε και γράφουν τέτοιες μπούρδες. Γιατί, ναι υπάρχει οικονομικό πρόβλημα, ναι υπάρχουν οικογένειες που τα βγάζουν πέρα πολύ δύσκολα ή και με δανεικά, ναι υπάρχουν οικογένειες που έχουν περιορίσει την κατανάλωση τους στα τελείως απαραίτητα, αλλά όχι ότι έχουμε φτάσει στο σημείο να στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο νηστικά και να λιποθυμούν.

Ας σεβαστούν όλοι αυτοί που τα γράφουν το πραγματικό πρόβλημα πολλών οικογενειών, που τις περισσότερες φορές δεν είναι σε θέση να το δημοσιοποιήσουν, που δεν αναζητούν τον οίκτο και τη συμπάθεια από τους καλοπληρωμένους γράφοντες και ας μην εφαρμόζουν παλιές μεθόδους για ίδιο όφελος γιατί, πλην ελαχίστων κανείς πια δεν τους πιστεύει.

Έχω γράψει και στο παρελθόν ότι ας μην αναρωτούνται πολλοί γιατί έχει μειωθεί εδώ και πολλά χρόνια η κίνηση στις εφημερίδες και στα άλλα αντίστοιχα έντυπα και το έχουν ρίξει στα cd, dvd και στις συνταγές μαγειρικής. Αν θέλουν και οι ίδιοι να μην κλαίνε τη μοίρα τους που θα μείνουν χωρίς δουλειά ή θα είναι μόνιμα εξαρτώμενοι από κάποιον, ας γράψουν αλήθειες, ας σταματήσουν να παραπλανούν και τρομοκρατούν τον κόσμο και επιτέλους ας αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί για το χάλι της κοινωνίας που ζούμε.

Κύριοι ρωτάμε, δεν κάνουμε πολιτική τοποθέτηση

Δυστυχώς πλην ελάχιστων εξαιρέσεων οι ερωτήσεις στη συνέντευξη σήμερα του Γ. Παπανδρέου θύμιζαν περισσότερο πολιτικές τοποθετήσεις παρά ερωτήσεις από τις οποίες μπορούσες να βγάλεις κάποια είδηση.

Είναι λυπηρό να ακούς τα ίδια και τα ίδια, λες και ο καθένας από αυτούς είχε μάθει από κασέτα το μάθημα του και ήθελε να δείξει προς τους άλλους ότι είναι ο καλύτερος στην "κριτική".

Κύριοι δημοσιογράφοι ας πηγαίνετε περισσότερο προετοιμασμένοι, με ερωτήσεις που έχουν νόημα και όχι ερωτήσεις που νομίζετε ότι πουλάνε ή ακόμα χειρότερο με πολιτικές τοποθετήσεις που φοβάμαι ότι ούτε τους ομοϊδεάτες σας δεν πείθουν.

Αν δεν εισπράξουν, ας μη πληρωθούν

Διαβάζω δεξιά και αριστερά για δηλώσεις του προέδρου της ΑΔΕΔΥ ότι μέσα στο Σεπτέμβριο μία από τις συντονισμένες δράσεις τους θα είναι το κλείσιμο των ταμείων για την είσπραξη φόρων και προσπαθώ να συγκρατήσω τα νεύρα μου. Ίσως ο ίδιος και πολλοί συνάδελφοι τους να μην έχουν καταλάβει :

1) Πληρώνονται επειδή έστω και με τις όποιες λευκές απεργίες μαζεύονται κάποια ευρώ που μαζί με τα δανεικά ίσα που φτάνουν για τους μισθούς τους και τις συντάξεις.

2) Με βάση την απόδοση των περισσοτέρων, πλην ελαχίστων δημοσίων υπαλλήλων όχι μόνο επιδόματα και πριμ παραγωγικότητας δεν θα έπαιρναν στον ιδιωτικό τομέα, αλλά θα είχαν δει και την πόρτα της εξόδου και θα ήταν αυτή τη στιγμή άνεργοι, γιατί μη μου πει κανείς ότι όταν πάει σε κάποια δημόσια υπηρεσία φεύγει καταχαρούμενος για τη γρήγορη εξυπηρέτηση. Βέβαια κάποιοι πιπιλάνε τη γνωστή καραμέλα της έλλειψης προσωπικού, μόνο που ξεχνάνε ότι και όταν είχαν διαφόρους συμβασιούχους, stage κλπ πάλι τη δουλειά σου δεν την έκανες σε μία δημόσια υπηρεσία.

3) Έχουν μεγάλες ευθύνες για το χάλι του δημοσίου τομέα και καλά θα κάνουν να μην το τραβάνε το σχοινί γιατί όχι μόνο θα χάσουν και τους τελευταίους που έδειχναν ανοχή για τη στάση τους, αλλά φοβάμαι ότι θα τους βρουν και απέναντι τους.

ΥΓ : Μία ερώτηση σε όλους αυτούς τους συνδικαλιστές του Δημοσίου.

Είμαι Μηχανικός, πληρώνω τις εισφορές μου στο ΤΣΜΕΔΕ ως ελεύθερος επαγγελματίας, θα πάρω σύνταξη ελεύθερου επαγγελματία ( μικρότερη από εκείνη του μισθωτού) επειδή όμως δουλεύω ως ωρομίσθιος οι εργοδότες μου πληρώνουν εργοδοτικές εισφορές στο ταμείο οι οποίες αποτελούν πόρους για το κλάδο των Μηχανικών του Δημοσίου!!!!!!!.

Γιατί θα πρέπει έστω και έμμεσα να συμβάλλω στη σύνταξη του Μηχανικού του Δημοσίου και αυτά τα λεφτά να μη πήγαιναν για όσους Μηχανικούς κάνουν κάτι αντίστοιχο με εμένα???

Ο κόσμος το είχε τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι

Στην Ελλάδα με κάθε αποκάλυψη όλοι μας μένουμε "άναυδοι" . Για παράδειγμα όταν ξαφνικά βγήκαν στοιχεία για τα στημένα παιχνίδια στο ποδόσφαιρο, υπήρχαν ορισμένοι που έλεγαν ότι είχαν "υποψίες" για κάτι αλλά όχι και σε τέτοιο βαθμό. Βέβαια αν ρώταγες και ένα μικρό παιδί όχι απλά θα το ήξερε αλλά θα το θεωρούσε και μία φυσιολογική κατάσταση. Και ερχόμαστε στις επιστολές Δούκα του 2008 που δημοσίευσε το Βήμα της Κυριακής για την κατάσταση της οικονομίας που εκείνη την εποχή κανείς "δεν ήξερε" και για αυτό συνεχιζόταν η ίδια τακτική διόγκωσης του δημοσίου με προσλήψεις ημετέρων, αγροφυλακές και άλλα πολλά που έκανε ο "καταλληλότερος" . Και τώρα που δόθηκε ένας μεγάλος αγώνας έτσι ώστε να σταματήσει η κατρακύλα, να αλλάξουν πολλά προς το καλύτερο, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ανάκαμψης δυστυχώς κάποιοι με πρώτο και καλύτερο τον Αντώνη Σαμαρά, συνεχίζουν το ίδιο παιχνίδι με υποσχέσεις δεξιά και αριστερά και ειλικρινά αναρωτιέμαι πως μπορούν κάποιοι μετά τα όσα έχουν συμβεί να συνεχίζουν την πολιτική τους με συνταγές προηγούμενων αιώνων.

Εθελοντικές εμπειρίες

Είχα την τύχη να είμαι εθελοντής στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς του 2004 καθώς και στα Special Olympics 2011 και λέω τυχερός γιατί πέρα από τη δική μου επιλογή για συμμετοχή, ηλικιακά μπόρεσα και το έκανα χωρίς να χρειαστεί να "ξενιτευτώ".

Κλείνοντας το κύκλο του εθελοντισμού σε επίπεδο Ολυμπιακών εντός Ελλάδας και προσπαθώντας να συνοψίσω όσα αποκόμισα από τις τρεις αυτές διοργανώσεις θα μπορούσα να έλεγα ότι κέρδισα πολλά από αυτή μου τη συμμετοχή.

Από την άλλη σε επίπεδο "κλίματος' θα έλεγα ότι στον αγωνιστικό χώρο στους μεν Ολυμπιακούς διέκρινες μεγάλη ένταση και μεγάλο ανταγωνισμό μεταξύ των αθλητών, στους παραολυμπιακούς μία άλλη σχέση μεταξύ των αθλητών - προπονητών - εθελοντών και όσων συμμετείχαν, μία σχέση που θα την έλεγα πιο ανθρώπινη, όσο δε για τα Special Olympics θα τα χαρακτήριζα περισσότερο ως μία γιορτή παρότι δεν έλειπε το αθλητικό μέρος.

Όσο για το κλίμα εκτός των σταδίων για μένα επιβεβαιώθηκε για ακόμα μία φορά πόσο τέτοιες διοργανώσεις βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση και προσέγγιση των λαών.

Οι γνωστοί - άγνωστοι πάλι κτύπησαν

Παραιτήσεις - αμφισβητήσεις, δηλώσεις επί δηλώσεων, αίτημα για σύγκληση κοινοβουλευτικής ομάδας και άλλα τέτοια από γνωστά άτομα και όλα αυτά σε δύσκολες στιγμές, σε στιγμές που ο καθένας θα έπρεπε να βοηθήσει στο ξεπέρασμα της κρίσης και όχι να ρίχνει λάδι στη φωτιά.

Όσο και αν προσπαθώ να βρώ δείγμα καλής πρόθεσης για το καλό της Ελλάδας, για το καλό το δικό μου, για το καλό του κινήματος, κάτι που να δικαιολογεί τη στάση τους δυστυχώς για όλους αυτούς οι πράξεις τους δεν με πείθουν και δεν θα με πείσουν ποτέ όταν βλέπω ότι τα κτυπήματα γίνονται σε σγκεκριμένες περιόδους. Η θέση του βουλευτή προς θεού δεν είναι να συμφωνεί σε ότι εισηγήσεις έρχονται σε αυτούς αλλά ούτε βέβαια με κορώνες να επιμένει ότι μόνο η δική του πρόταση είναι η σωστή για το "καλό του τόπου".

Δυστυχώς το έχω γράψει και στο παρελθόν πρέπει να είμαστε περισσότεροι προσεκτικοί ποιους σταυρώνουμε και στέλνουμε στο κοινοβούλιο.

Δεν ξέρουμε τι θέλουμε;;;;;;;

Σε κάποιους δεν τους αρέσει η κυβέρνηση και όπως διατυμπανίζουν δεξιά και αριστερά επειδή αυτή η κυβέρνηση δεν αντιπροσωπεύει το λαό, πρέπει να φύγει. Για εκλογές κανείς δεν το συζητά γιατί θα είναι επιζήμιες για τη χώρα ( βλέπε δεν μας βγαίνουν τα ψηφαλάκια). Οι επανειλημμένες προτάσεις για συναίνεση και συνεννόηση σε βασικά θέματα πέφτουν στο κενό γιατί οι ευθύνες είναι πολλές και δεν αναλαμβάνουν κάποιοι το πολιτικό κόστος.

Και εδώ αρχίζουν τα σενάρια για το μέλλον από "ειδικούς", από άτομα που έχουν "καλές" πληροφορίες, σενάρια μαγικά,σενάρια με όρους κλπ. Το λυπηρό βέβαια της όλης ιστορίας είναι ότι αν ψάξεις τα περισσότερα από αυτά ο βασικός τους στόχος δεν είναι πως θα βγούμε από την κρίση, αλλά τι θα κερδίσουν κάποιοι προσωπικά, πως θα εξοντώσουν τον αντίπαλο και βλέπουμε τι θα γίνει μετά.

Δυστυχώς παρότι αναφέρεται πολλές φορές, ιδιαίτερα από τον Γ. Παπανδρέου, ότι ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του σε αυτή την κρίσιμη περίοδο φοβάμαι ότι σαν λαός ποτέ δεν μάθαμε να αναλαμβάνουμε το μέρος της ευθύνης που μας αναλογεί, όχι μόνο σε πολιτικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.
Να μας χαιρόμαστε.....

Βρήκα τρόπο να απαλλαγώ από δάνεια και πιστωτικές κάρτες

Πάνω που έγραφα για απαντήσεις που πρέπει να δώσουν ορισμένοι ήρθε ένα mail με τους στόχους της Κίνησης Ανεξαρτήτων Πολιτών και ηρέμησα γιατί λέω να εφαρμόσω όσα αναφέρονται και για τα δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες που έχω.

Πρώτος στόχος είναι να απαλλαγώ απο τις Τράπεζες ( Μνημόνιο, την Τρόικα και το ΔΝΤ) που μου δάνεισαν για να μη πτωχεύσω. Πως θα γίνει αυτό; Ε για εύκολα τώρα θα μιλάμε;

Δεύτερος στόχος να χαρακτηρίσω άκυρες τις όποιες συμβάσεις έχω υπογράψει διότι δεν είχαν φροντίσει να υπάρχει όρος ότι τις δόσεις θα τις πληρώνουν αυτοί και όχι εγώ.

Τρίτος στόχος να απαλλαγώ οριστικά και τελεσίδικα από τα χρέη και τους τόκους. Αυτό είναι πολύ εύκολο, γίνεται με μαγικό τρόπο όπως ο μηδενισμός του χρέους σε ένα χρόνο από το Σαμαρά.

Τέταρτος στόχος να συνάψω δάνεια με άλλες Τράπεζες, που ξέροντας πόσο άνετος είμαι και πόσο συνεπής θα είμαι στις υποχρεώσεις μου μπορεί στο τέλος να μου δώσουν άτοκο δάνειο και γιατί όχι να μου χαρίσουν και τα λεφτά.

Δεν συνεχίζω να αναφέρομαι στους άλλους στόχους γιατί από την πολύ χαρά που έλυσα το πρόβλημα μου θα πάθω και τίποτα.

Δυστυχώς από τη μία γίνεται μία μεγάλη προσπάθεια για να σωθεί η χώρα και να αλλάξουν πράγματα που μας έφεραν εδώ και από την άλλη λείπει η σοβαρότητα στην κατάθεση ρεαλιστικών προτάσεων.

ΥΓ : Μακάρι κάποιοι φίλοι και γνωστοί να απαλλαγούν από το σύνδρομο των πολιτικών ειδώλων και να δουν πιο ξεκάθαρα τα πράγματα.

Κάτι δεν πήγαινε καλά εδώ και χρόνια

Αν και πλησιάζουμε τα δύο χρόνια από τις εκλογές του 2009 ορισμένοι συνεχίζουν να μην καταλαβαίνουν τη σοβαρότητα του προβλήματος της οικονομίας. Είναι ωραίο στο καθένα από εμάς να λέμε ωραία και εύκολα λόγια, να μιλάμε για "γενναίες στάσεις" κάποιων ατόμων μόνο που το πρόβλημα ούτε λύνεται για να μη πω ότι η στάση αυτή σε ορισμένες περιπτώσεις δυσχεραίνει την έξοδο μας από αυτή την κρίση.

Κρατώ από την απάντηση που έδωσε ο Γιώργος Παπανδρέου στον Α. Τσίπρα μερικά σημεία στα οποία δυστυχώς κανείς από τους αντιδρώντες δεν απαντά

1. Αν φύγει το ΔΝΤ - η Τρόικα - ο Παπανδρέου θα φύγει το έλλειμμα;

2. Θεωρούν σωστό να παλεύει κάποιος να βρει λεφτά για να σωθεί η χώρα και να τα ακούει και από πάνω, ( όταν για την κυβέρνηση του "καταλληλότερου" δεν λέγεται τίποτα, που είναι από τις βασικότερες αιτίες του κακού) ;

3. Θέλουμε ή δεν θέλουμε τα χρήματα αυτά;

4. Θα δεχόμασταν να μην πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι;

5. Θεωρούμε γενναία και πατριωτική τη στάση τα όσα κατά καιρούς λέγονται από την αριστερά, αγνοώντας τις συνέπειες αυτής της στάσης;

Είτε μας αρέσει είτε όχι πληρώνουμε συσσωρευμένα λάθη του παρελθόντος και αν θέλουμε να τελειώνουμε μία ώρα αρχύτερα θα πρέπει ο καθένας να κάνει αυτό που του αναλογεί.

Επειδή όμως μπορεί να αδικήσω την απάντηση που δόθηκε καλύτερα να την παρακολουθήσει κανείς στο παρακάτω video.

Μήπως υπάρχουν και αγανακτισμένοι με κάποιους από τους αγανακτισμένους

Σίγουρα αυτή η εποχή αυτή δεν είναι η καλύτερη, δυστυχώς όμως είτε το θέλουμε είτε όχι η κατάσταση της Ελλάδας είναι αυτή που είναι και κάτι πρέπει να γίνει. Το να κουκουλώνεις το πρόβλημα, το να ακολουθείς πολιτικές για τα ψηφαλάκια και κυρίως για τον ίδιο σου τον εαυτό είναι και αυτή μία από τις αιτίες εκτός των άλλων που μας έφτασε ως εδώ. Το θέμα είναι τι κάνουμε και ατομικά και συλλογικά.

Έρχομαι πρώτα - πρώτα στα κόμματα της αντιπολίτευσης πριν ασχοληθώ και με τους "δικούς μας". Η Ν.Δ, αν και είναι η βασική αιτία του κακού συνεχίζει με θράσος να σφυρίζει αδιάφορα, να προτείνει λύσεις μαγικές, δεν μας λέει όμως πουθενά γιατί άφησε να γίνει το κακό και γιατί όταν κυβερνούσε όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα, αλλά στα δύσκολα λιποτάκτησε.

Ο Συνασπισμός από την άλλη δυστυχώς πέρα από το μανδύα του προοδευτικού και του επαναστάτη που φορά, έχω την αίσθηση ότι το πρόβλημα τους δεν είναι πως θα βοηθήσουν με ρεαλιστικές προτάσεις τη χώρα, αλλά πως θα εκμεταλλευτούν την όποια δυσαρέσκεια του κόσμου μπας και αυξήσουν το ποσοστό τους. Τους βγαίνει; Τα προηγούμενα χρόνια δείχνουν πως όχι. Αυτοί όμως επιμένουν. Τι κερδίζουν ατομικά και συλλογικά; Μόνο αυτοί μπορούν να απαντήσουν.

Για το ΚΚΕ τι να πει κανείς; Σφάλματα επί σφαλμάτων, τακτικές που έχουν ξεπεραστεί και το βασικότερο αρκετή υποκρισία σε θέματα εργαζομένων που τόσο πολύ "υποστηρίζουν"

Για το ΛΑΟΣ η όποια αναταραχή τους βολεύει γιατί παίζοντας και έτσι και αλλιώς κάποιον θα τσιμπήσουν. Και εδώ ο πρωταρχικός σκοπός είναι τα ψηφαλάκια.

Έρχομαι τώρα και σε κάποιους "δικούς μας" αγανακτισμένους με σαφείς "επαναστατικές και προοδευτικές" τάσεις που αν εξετάσεις προσεκτικά την όλη τους πορεία διαπιστώνεις ότι:
α. Είναι βολεμένοι,
β. Όλα αυτά τα χρόνια έβαλαν και αυτοί το χεράκι τους για να δημιουργηθεί αυτό το έκτρωμα που λέγεται Ελληνικό Δημόσιο και
γ. Με το χ ή ψ τρόπο βοήθησαν δημόσιους οργανισμούς να φτάσουν στα χάλια που είναι τώρα, αλλά περιέργως οι ίδιοι δεν έχουν καμία ευθύνη και για αυτό μαζί με κάποιους που δικαίως διαμαρτύρονται σήκωσαν την παντιέρα της μεγάλης επανάστασης.

Καλό θα κάνουν να μη προκαλούν όλους εμάς τους υπόλοιπους "μη αγανακτισμένους" γιατί νομίζω αρκετά τους ανεχτήκαμε.

Άραγε θα δουν κάποιοι τις διαφορές ή θα λένε πάλι τα δικά τους.

Όταν η Ν.Δ έκλεινε τη Βουλή για να παραγραφούν αδικήματα, κάποιοι έκαναν τους κινέζους. Τώρα όταν με πρόταση 112 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκε η συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής για τη διερεύνηση τυχόν ευθυνών του Άκη Τσοχατζόπουλου και πάλι φοβάμαι θα κάνουν τους κινέζους, αλλά με άλλο τρόπο.

Προς θεού δεν διεκδικώ το ρόλο του εισαγγελέα ή δικαστή αλλά νομίζω ότι όπου υπάρχει υπόνοια θα πρέπει να εξετάζεται είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν ευθύνες. Μεγαλύτερη ζημιά και για το πολιτικό άτομο και την ίδια την πολιτική γίνεται όταν αρνείσαι να ψάξεις για την αλήθεια και προτιμάς να την κουκουλώσεις ή να μην ασχοληθείς με το πρόβλημα πιστεύοντας ότι κάποιοι θα το ξεχάσουν.

Ο λαός ειδικά αυτά δεν τα ξεχνά, όσο δε για τους πολιτικούς σου αντιπάλους, άσχετα οι ίδιοι τι κάνουν, είναι εύκολο με την πρώτη ευκαιρία να σου θυμίζουν ότι δεν άντεχες την αλήθεια και είσαι μία από τα ίδια στο πολιτικό σύστημα.

Πεθαίνοντας για την αλήθεια

Στις 7 Απριλίου η ODEON παρουσιάζει στους κινηματογράφους το ντοκιμαντέρ του Νίκου Μεγγρέλη "Πεθαίνοντας για την Αλήθεια" . Ένα ντοκιμαντέρ που αφορά την ιστορία Δημοσιογράφων που πέθαναν την ώρα που προσπαθούσαν να μεταφέρουν το ρεπορτάζ και την εικόνα στις εφημερίδες και στις τηλεοράσεις μας.

Περισσότερες πληροφορίες στη διεύθυνση http://pethainontas.weebly.com/

Ας μην αδικούμε την εθνική προσπάθεια.

Δεν είμαι ούτε από τα άτομα που με το παραμικρό πανηγυρίζουν, αλλά ούτε από τα άτομα που με την παραμικρή ........... ( βάλτε όποια λέξη θέλετε) που λέγεται από τους ειδήμονες των οικονομικών, με παίρνει από κάτω. Προτιμώ να περιμένω με υπομονή γιατί ούτε θαύματα γίνονται, αλλά και ούτε και όλα μας τα χρέη ως δια μαγείας θα εξαφανιστούν.

Ότι κερδήθηκε στο Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωζώνης, κερδήθηκε μετά από προσπάθειες και για αυτό κανείς δεν πρέπει ούτε να το υποβαθμίσει, αλλά και ούτε να πιστέψει ότι όλα λύθηκαν. Τα λάθη του παρελθόντος και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος μας έφερε σ' αυτή την κατάσταση και έχουμε αρκετό δρόμο μπροστά μας να διανύσουμε μέχρι να πούμε ότι όλα βαίνουν καλώς.

Σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια καλά θα κάνουν ορισμένοι που σίγουρα δεν έχουν όφελος από τη μη επίλυση των προβλημάτων μας να είναι πιο προσεκτικοί όταν διακινούν τα γνωστά emails και πολλαπλασιάζουν τις όποιες "πληροφορίες" που και βάση δεν έχουν και εξυπηρετούν άλλους σκοπούς από την ενημέρωση.

Αρκετοί οικονομικοί (παπαγαλάκια) αναλυτές μαζεύτηκαν. Αναλυτές που όταν το έγκλημα της καταστροφής της χώρας ήταν σε εξέλιξη εκείνοι όχι μόνο δεν "ήξεραν" αλλά τα εμφάνιζαν και όλα ρόδινα. Τώρα που γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια καλά θα κάνουν να κάτσουν στα αυγά τους. Αρκετή ζημιά κάνανε στη χώρα και ας το παίζουν και πατριώτες.

Πόσες μέρες χρειάζεται ένας Έφορος μίας ΔΟΥ να ενημερωθεί;

Το ΦΕΚ 246/11-2-2011 ορίζει αναλυτικά τις διαδικασίες και τις λεπτομέρειες που αφορούν την απόσυρση αυτοκινήτων, όπως επίσης ορίζει ότι ισχύς της απόφασης αυτής αρχίζει 10 μέρες μετά τη δημοσίευση στη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, χρονικό διάστημα που όσες δημόσιες υπηρεσίες εμπλέκονται με αυτή, λογικά θα είναι έτοιμες για την εκτέλεση της.

Στη ΔΟΥ Ζωγράφου όμως έχουν άλλη άποψη. Περιμένουν λέει εγκύκλιο για να εκδώσουν μία απλή βεβαίωση καταβολής των τελών κυκλοφορίας, παρ' ότι σχετικό υπόδειγμα υπάρχει μέσα στο ΦΕΚ και παρ' ότι η παροχή μίας τέτοιας βεβαίωσης, εφ' όσον έχεις πληρώσει τα τέλη δεν νομίζω ότι χρειάζεται εντολή άνωθεν.

Και καλά ο απλός υπαλληλίσκος που φοβάται ή έχει μάθει τόσα χρόνια να δρα με αυτό το τρόπο, να κάθεται και να σου λέει τέτοιες μπούρδες, όταν όμως πας στον Έφορο και σου επαναλαμβάνονται αυτές οι αηδίες, το μόνο που σκέφτεσαι είναι ότι κάποιοι πρέπει να πάνε σπίτια τους γιατί αρκετά τους ανεχτήκαμε τόσα χρόνια. Αν μετά από τόσες μέρες μπορεί ο απλός πολίτης να έχει την όποια πληροφορία θέλει και ένας Έφορος ΔΟΥ δεν ξέρει τίποτα τότε ή είναι άχρηστος ή το κάνει επίτηδες για δικούς λόγους, οπότε και στις δύο περιπτώσεις καλά θα κάνει κάποιος να το στείλει στο σπίτι του. Αρκετά τους έχουμε πληρώσει όλους αυτούς τους καρεκλάτους.