4/10/2009 - Η ευκαιρία που χάθηκε

Συμπληρώνονται 10 χρόνια από τη μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ και τη δημιουργία κυβέρνησης Γ.Α. Παπανδρέου. Μία νίκη που ήταν ευκαιρία να αλλάξουν πολλά, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλο το πολιτικό σύστημα, να αλλάξουν πολλά για να μη βουλιάξουμε όπως σε πολλούς λόγους αναφερόταν ο Γ.Α.Π.

Δυστυχώς οι "σύντροφοι" έπαιζαν σε άλλο επίπεδο. Στο επίπεδο της καρέκλας, στο επίπεδο να βολέψουμε το δικό μας για να το χρησιμοποιήσουμε αργότερα. Έτσι οι όποιες αλλαγές για opengov, για αλλαγές μέσα στο κόμμα ενόχλησαν. Και να σκεφτεί κανείς ότι στα συνέδρια και σε συνδιασκέψεις, αποτελούσαν τα κύρια συνθήματα, κυρίως των νέων. Γνωστό το "Γιώργο άλλαξε τα όλα". Όλα εκτός από εκείνα που ξεβόλευαν τα "άξια και με ιδεολογία" στελέχη που εκείνη την εποχή προσπαθούσαν να δείξουν πόσο περισσότερο ΠΑΣΟΚ ήταν από οποιονδήποτε. 

Και έρχεται η κρίση και σιγά - σιγά δείχνουν πόσο ανήκουν στο χώρο. Κάποτε είχα πει ότι "κάποιοι μας περισσεύουν" και είχα παρεξηγηθεί. Βλέπετε δε μπορούσα να τρέχω πριν τις εκλογές και στο βάθος να βλέπω αρκετούς να δημιουργούν περίεργες συμμαχίες, μόνο και μόνο για να ελέγχουν τον Γ.Α.Π και να είναι μόνιμα στο πολιτικό παιχνίδι, χωρίς να έχουν να προσφέρουν κάτι, πλην "των καλών μηχανισμών"

Και αφού έριξαν την κυβέρνηση Γ.Α.Π  έπρεπε κάπου να βολευτούν, για το "καλό της πατρίδας".

Και ερχόμαστε στο σήμερα και έχουμε φτάσει στο σημείο να αμφιβάλλουμε και για τον ίδιο μας τον εαυτό. Οι μεταγραφές δίνουν και παίρνουν, χειρότερα και από ποδόσφαιρο, όπου εκεί υπάρχουν και κάποιοι κανόνες.   

Αν το δούμε και σε τοπικό επίπεδο, εδώ τα πράγματα είναι χειρότερα, γιατί άλλο συναίνεση για να πάει μπροστά ο Δήμος και άλλο συναλλαγή. Εκείνο που ίσως δεν συνειδητοποιούν κάποιοι είναι ότι όσους ψήφους αντλούσαν στο παρελθόν, τους αντλούσαν από μία μεγάλη δεξαμενή που λεγόταν ΠΑΣΟΚ και με τις παρεμβάσεις βουλευτών, ενώ αυτή δεξαμενή έχει καταντήσει πολλοί κουβάδες με διαφορετικούς προσανατολισμούς.

Δυστυχώς η Δημοκρατική παράταξη θα αργήσει να πάρει τα πάνω της όσο στους κόλπους της έχει ακόμα άτομα  αμφιβόλου ιδεολογίας.

Ο παλιός καλός Γιώργος

Εδώ και αρκετό καιρό έχω σταματήσει να παρακολουθώ πολιτικές συνεντεύξεις τη στιγμή που πραγματοποιούνται, προσπαθώντας να προστατεύσω τον εαυτό μου από εκνευρισμούς και άλλα και αυτό γιατί τις περισσότερες φορές νοιώθω ότι οι δημοσιογράφοι είτε σκόπιμα βάζουν μαξιλάρι σε κάποιους πολιτικούς, είτε επίτηδες δεν αφήνουν τον άλλο να μιλήσει προσπαθώντας να περάσουν στο κοινό τη "γνώμη" τους.

Χθες μπήκα στον πειρασμό, μια και είχα χρόνο να παρακολουθήσω τη συνέντευξη του ΓΑΠ στο Νίκο Χατζηνικολάου και στην εκπομπή "στον ενικό" και ευτυχώς για μένα παρότι ο Νίκος Χατζηνικολάου ήταν σε πολλές περιπτώσεις πιεστικός, έδωσε το χρόνο στο ΓΑΠ να  πει πολλές αλήθειες για τα τελευταία χρόνια. Αλήθειες που ξέραμε αλλά που περιμέναμε να ακουσθούν σε όλη την Ελλάδα πιο δυνατά, για να σταματήσει αυτό το παραμύθι στο ποιος έφταιγε, ποιος είχε ευθύνες, ποιος πραγματικά θέλει να αλλάξουν τα κακώς κείμενα, ποιος συνεχίζει ακόμα και τώρα να δουλεύει τον κόσμο υποσχόμενος λαγούς και πετραχείλια, ποιος έχει όραμα και ποιοι ονειρεύονται καρέκλες και θέσεις.

Συνεχίζουμε δυνατά.

Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών

Εμείς δεν ξεκινάμε από το μηδέν.

Ξεκινάμε από την αρχή.

Και αρχή είναι οι αξίες μας.

Αξίες που μας ένωσαν και μας ενώνουν.  

Γ. Α. Παπανδρέου 3/1/2015

Όλη η ομιλία από την εκδήλωση ίδρυσης του κινήματος εδώ

http://www.tokinima.gr/                                                        

Διακήρυξη Αρχών και Στόχων

Υπογράψτε την διακήρυξη

Κάτι αλλάζει

Και πάλι εδώ μετά από αρκετό καιρό απραξίας ή σιωπής αν το θέλετε κάποιοι. Ίσως κακώς που δεν έγραφα τον πόνο για τα όσα συνέβαιναν, αλλά δυστυχώς εκείνη τη δεδομένη στιγμή δεν έβλεπα να έχει κάποιο νόημα ή ίσως δεν είχα διάθεση γιατί η μία απογοήτευση ακολουθούσε την άλλη. 

Απογοήτευση από πολλά στελέχη του κινήματος που για το "καλό" της πατρίδας κοιτούσαν να κρατήσουν την καρέκλα τους και ίσως να πάρουν και του διπλανού τους.  

Απογοήτευση γιατί έβγαζαν προς τα έξω τον πραγματικό "πολιτικό" και "ιδεολογικό" τους χαρακτήρα. 

Απογοήτευση γιατί πέρα από το προσωπικό τους συμφέρον δεν υπήρχε τίποτα άλλο και έτσι το μαύρο ξαφνικά γινόταν άσπρο και η όποια αλλαγή που έπρεπε να γίνει για το κοινό συμφέρον δε έπρεπε να αγγίζει τους ίδιους.

Απογοήτευση γιατί επέλεξαν πολλά και επώνυμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ την εύκολη λύση, που εξυπηρετούσε τα γνωστά συμφέροντα και θα αναδείκνυε την "επαναστατική αριστερή ιδεολογία", να κατηγορήσουν την κυβέρνηση ΓΑΠ με πολύ βαρείς χαρακτηρισμούς. 

Και μέσα σε όλα αυτά κανείς μα κανείς από όλους αυτούς δεν μίλησε για δικές τους ευθύνες. Για όλα έφταιγε ο ΓΑΠ. Βλέπεις αυτό πουλούσε, αυτό σου έδινε bonus για να σε καλέσουν σε κάποιο "πολιτικό" τραπέζι, αυτό σε βοηθούσε να σιγουρέψεις τη θέση σου.

Και τώρα ξαφνικά τα ίδια άτομα ζητάνε  το ένα μετά το άλλο να μη πάει να κάνει οποιαδήποτε κίνηση ο ΓΑΠ, με επιχειρηματολογία  που στην καλύτερη περίπτωση προκαλεί γέλια στην πραγματικότητα εμένα προσωπικά μου προκαλεί αηδία.

Κάτι αλλάζει και πρέπει να αλλάξει, γιατί όσο μένουμε στα ίδια, χωρίς όραμα και έξω από την ιδεολογική μας ταυτότητα, η εξαφάνιση μας είναι αναπόφευκτη.

Αλήθεια τι άλλαξε από τότε;

Και ξαφνικά μετά τις μπουρδολογίες του Πάκη και πολλών άλλων ακατανόμαστων ότι για την κρίση φταίει ο Αντρέας, φταίει ίσως και ο Λεωνίδας με τους τριακόσιους, μπήκε σε πρωτοσέλιδο ότι η ευθύνη για το χάλι μας το μαύρο και την εκτίναξη του χρέους και τα μνημόνια που ακολούθησαν, βρίσκεται στην πενταετία του "καταλληλότερου"  και ειλικρινά, ως αφελής, διερωτώμαι  γιατί τότε που η κυβέρνηση του ΓΑΠ προσπαθούσε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα τα περισσότερα δημοσιεύματα παίζανε και μιλούσαν για λάθος χειρισμούς και κανείς δεν έβγαινε να πει αυτά που γράφονται τώρα; 

Και τώρα βέβαια κανείς πάλι δεν μιλά για το νυν πρωθυπουργό ότι το 2009 έλεγε για το έλλειμμα ότι είναι 2,5 άντε 3%  όταν ήταν πάνω από 10% και τις τεράστιες ευθύνες που έχει όταν δεν ήθελε να συναινέσει σε αλλαγές που αν γινόντουσαν θα γλυτώναμε πολλά από αυτά που ακολούθησαν.

 

"Κανείς" βέβαια δεν συζητά και για την απραξία και όχι μόνο μελών του ΠΑΣΟΚ που το πρόβλημα τους δεν ήταν η κατάσταση της χώρας και η επίλυση του τεράστιου προβλήματος, αλλά ο ίδιος ο ΓΑΠ που αν θα έφευγε από τη μέση θα είχαν λύσει το δικό τους πρόβλημα, θα είχαν μπει σύμβουλοι δεξιά και αριστερά, γιατί το opengov τους ερχόταν κάπως βαρύ, θα συνέχιζαν με παλιές "δοκιμασμένες" τακτικές να είναι παντού μη αφήνοντας χώρο σε κάποιο άλλον που δεν ήταν αρεστός σε αυτούς ή τους χάλαγε την πιάτσα και ειλικρινά κρατιέμαι μην πω καμιά βαριά κουβέντα για κάποιους που ενώ έχουν ευθύνες για αυτή την κατάσταση και της χώρας και του ΠΑΣΟΚ αποχωρούν από το ΠΑΣΟΚ γιατί ο κακός Βενιζέλος ακολουθεί δεξιά πολιτική, λες και δεν ήξεραν ότι προς τα εκεί θα πήγαινε.

 

Δυστυχώς ενώ κάποιοι έχουν αναλάβει ευθύνες για πράγματα που δεν ήταν υπεύθυνοι, άλλοι όχι μόνο  αποποιούνται το μερίδιο που τους ανήκει, αλλά έχουν το θράσος να φορτώνουν τα δικά τους λάθη, τις παραλήψεις, τις απραξίες σε όποιον βρουν.

Ο σεβασμός, η "διαγραφή" , το αλάθητο και η συμμετοχή των πολιτών

Διαβάζοντας και ακούγοντας δηλώσεις διαφόρων δημοσιογράφων, πολλών στελεχών και μη σχετικά με το θέμα που προέκυψε με τον τέως πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, θα ήθελα να καταθέσω και εγώ ως απλός και ενεργός πολίτης τη γνώμη μου.

Πρώτα - πρώτα δεν νομίζω ότι κανένας από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και ειδικά ο Πρόεδρος Γιώργος Παπανδρέου αμφισβήτησε το έργο που έγινε επί κυβερνήσεων Σημίτη, άσχετα αν κάποιοι σκόπιμα προσπαθούν να περάσουν μία τέτοια άποψη.

Δεύτερον αν διαβάσει κανείς προσεχτικά την επιστολή του Προέδρου δεν μιλά για διαγραφή, αλλά για κάτι αυτονόητο, ότι δηλαδή τι να σε κάνω στην κοινοβουλευτική ομάδα, όταν άλλα αποφασίζουμε και άλλα πράττεις.

"δεν μπορεί να προσμετράσαι και να συγκαταλέγεσαι στη συντεταγμένη δύναμη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ"

Μπορεί να γίνει έτσι αντιπολίτευση; Για κάθε τι πρέπει να είναι σύμφωνος και ο τέως πρωθυπουργός και αν δεν συμφωνεί να μην γίνεται τίποτα ή να συμφωνούν οι υπόλοιποι μαζί του. Έλεος

Και έρχομαι και στην ουσία όταν οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για το δημοψήφισμα είναι ομόφωνες και στο Συνέδριο και στο Πολιτικό Συμβούλιο η δημοσιοποίηση των όποιων διαφωνιών του τέως πρωθυπουργού τι νόημα είχαν; τι εξυπηρετούσαν;

Τι πιο καλύτερο από ένα δημοψήφισμα όπου ο λαός ενημερωμένος θα έπαιρνε την σωστή απόφαση και την ευθύνη για το μέλλον του.

Δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών

Εδώ και πολλά χρόνια σε συζητήσεις με γνωστούς και φίλους έχω ακούσει να επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια για τα προσόντα που θα πρέπει να έχει ένας ηγέτης και κανείς δεν μπαίνει στο κόπο να σκεφτεί ότι ο κόσμος αλλάζει και όλοι μας θέλουμε κάτι διαφορετικό. Από τη μία βλέπουμε τα προβλήματα να συσσωρεύονται και από την άλλη κάποιοι ψάχνουν για τον ηγέτη που θα έχει τις λύσεις στο τσεπάκι του, που μόνο αυτός θα είναι σε θέση να γνωρίζει ποιο είναι το καλό μας και αν κάτι δεν πάει καλά θα φταίει η "άτιμη η κοινωνία".

Για τις ευθύνες μας, για τη μη συμμετοχή κάποιων από εμάς δεν μιλάει κανείς. Το ότι σκόπιμα κάποιοι απαξιώνουν την πολιτική για να μπορούν να δρουν αυτοί μόνοι και ανενόχλητοι κανείς δεν μιλάει.

Γιατί τα λέω αυτά, γιατί διαβάζοντας την χθεσινή ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου στη βουλή στο κλείσιμο της λέει

"Δεν πιστεύω στα παλιά πρότυπα ηγετών. Ο 21ος αιώνας απαιτεί ηγέτες που στηρίζουν και αγωνίζονται για τη μεγαλύτερη δυνατή δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών"

Για το τελευταίο όχι απλά το λέει, αλλά από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε το τιμόνι του ΠΑΣΟΚ έμπρακτα και με πολλές δυσκολίες προσπαθεί να το πραγματοποιήσει. Στο χέρι μας είναι να αρπάξουμε αυτή την ευκαιρία, αν θέλουμε κάτι να αλλάξει και στο Κίνημα αλλά και στο τόπο.

ΥΓ : Ευχαριστώ το φίλο Στέφανο για την προώθηση του Video