Κάποιοι εκπαιδευτικοί παίζουν στις πλάτες των παιδιών τους

Ζω εδώ και πολλά τα χρόνια τις αγωνίες των παιδιών που δίνουν Πανελλήνιες, την πίεση που δέχονται από τον περίγυρο τους ότι αν δεν πετύχουν κάπου θα είναι πολλές φορές δακτυλοδεικτούμενοι και ειλικρινά είμαι φοβερά εκνευρισμένος για κάποιους "εκπαιδευτικούς" που μπρος στις "αγωνιστικές" τους κινητοποιήσεις δεν υπολογίζουν ούτε τα ίδια τους τα παιδιά.

Τρεις υποψήφιοι στο Εσπερινό Λύκειο Χίου, καθώς και η Λυκειακή επιτροπή εμποδίστηκαν από ομάδα "εκπαιδευτικών" να εισέλθουν στο εξεταστικό κέντρο. "Αγωνιστές" οι κύριοι, με ήθος, "εκπαιδευτικοί" που δίνουν το "καλό παράδειγμα" στους νέους και τα παιδιά τους, άτομα προς μήνυση ( και όχι μίμηση).

Και δεν είναι οι μόνοι, γιατί σε πολλά άλλα σχολεία μεταφέρθηκε η εξέταση του σημερινού μαθήματος την Τρίτη έτσι που τα περισσότερα παιδιά θα δώσουν δύο μαθήματα. Ενδιαφέρον για τους μαθητές τους κανένα. Ενδιαφέρον μόνο για τον εαυτό τους, μόνο που και εδώ αμφιβάλλω αν γνωρίζουν το συμφέρον τους, γιατί είμαι σίγουρος ότι θα κέρδιζαν πολλά περισσότερα αν δήλωναν την όποια αντίθεση τους στα μέτρα, αλλά δήλωναν παρόντες σε μία διαδικασία που όλοι μας γνωρίζουμε πόσο σημαντική και αγχωτική είναι.

Πρώτα ο μαθητής

Χθές παρουσίαστηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο από την Άννα Διαμαντοπούλου και την Εύη Χριστοφιλοπούλου το συνολικό σχέδιο δράσης για το Νέο Σχολείο της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Είναι αρκετά σημαντικό ότι οι προτάσεις για την παιδεία δεν ξεκινούν από τα ΑΕΙ, αλλά από τις μικρές τάξεις, στοχεύοντας αφενός να μπουν οι σωστές βάσεις για τις επόμενες βαθμίδες και αφετέρου να δημιουργηθούν οι προυποθέσεις για μία παιδεία που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του 21ου αιώνα.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι βάζει ως πρώτη προτεραιότητα το μαθητή και ο βασικός στόχος είναι πως θα μετατρέψει την πολλές φορές "αγκαρία" σε δημιουργική απασχόληση. Η πρόθεση για συνεχή επιμόρφωση του εκπαιδευτικού, η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου που θα βοηθήσει στο μέλλον να διορθωθούν τυχόν ατέλειες , καθώς επίσης και η αναβάθμιση της Επαγγελματικής και Τεχνικής κατάρτισης, που εχει χάσει εδώ και πολύ καιρό το κύρος της, είναι νομίζω προς τη σωστή κατεύθυνση.

Είναι μία καλή συνολική πρόταση που εκτός των άλλων περιέχει σαφέστατο χρονοδιάγραμμα, όπως επίσης και οικονομικό προυπολογισμό.

Δια Βίου Μάθηση

Ξεκίνησε χθές και θα ολοκληρωθεί στις 17 Φεβρουαρίου 2010 η δημόσια διαβούλευση για το πλαίσιο πολιτικών αρχών και στόχων που αφορούν στη Δια Βίου Μάθηση στην Ελλάδα. Για όσους από εμάς που ασχολούμαστε, αλλά και πιστεύουμε στο θεσμό, νομίζω είναι μία μεγάλη ευκαιρία για να εκφράσουμε τις απόψεις μας και να συμβάλλουμε έτσι ώστε το νομοσχέδιο που θα κατατεθεί να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ψάχνω να βρω τους 150.000 μαθητές

Ήταν φεβρουάριος του 2004 και ο Καραμανλής υποσχόταν ότι θα έδινε 150.000 υπολογιστές και μάλιστα με modem σε μαθητές της Β Γυμνασίου.

«Θα ξεκινήσουμε τον πρώτο χρόνο με την απόκτηση 150,000 υπολογιστών, για τη Β΄ Γυμνασίου και για όσους φοιτητές και σπουδαστές θελήσουν να συμμετάσχουν».

Τώρα λόγω κρίσης θα δώσει μόνο 120.000, αλλά αυτή τη φορά σε μαθητές της Α΄Γυμνασίου.

Ψάχνω βέβαια τους πρώτους 150.000 και ειλικρινά δεν τους βρίσκω. Μήπως μπορούν να τους συγκεντρώσουν σε καμία αίθουσα να πάμε να τους δούμε και εμείς.

Βέβαια σου λέει, πες - πες κάτι θα μείνει. 'Ασε το άλλο, το να ελπίζει ένα παιδί και να κάνει όνειρα είναι σημαντικό.

Όταν άλλοι παίζουν με την παιδεία το ΠΑΣΟΚ έχει ολοκληρωμένη πρόταση

Και στον τομέα της παιδείας η Ν.Δ πέρα από συγκεκριμένες κατευθύνσεις που αφορούν τους έχοντες, αυτοσχεδιάζει για ψηφοθηρικούς λόγους. Έτσι με το που ανέλαβε υπουργός ο Σπηλιωτόπουλος μίλησε για συζήτηση από μηδενική βάση, ενώ με "πρωτοβουλία" του Καραμανλή γίνεται η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την παιδεία.

Δεν λέω σε πολλά σημεία πρέπει να γίνει συζήτηση, αλλά πρόταση δεν έχουν; Από το περιβόητο "πρόγραμμα της Ν.Δ", που στις εκλογές του 2007 δεν είδαμε, δεν έχουν να μας πουν κάτι ή φοβούνται να εμφανίσουν τις γνωστές τους θέσεις;

Από την άλλη για ακόμα μία φορά το ΠΑΣΟΚ καταθέτει τη δική του ολοκληρωμένη πρόταση για την παιδεία και είμαι ειλικρινά περίεργος αν οι διάφοροι σοβαροί δημοσιογράφοι θα ασχοληθούν με αυτή ή θα ασχοληθούν με άλλα θέματα.

Η παιδεία είναι ένα αρκετά σοβαρό θέμα και αφορά νομίζω και τα παιδιά των δημοσιογράφων.

Όλο και γυρίζουμε προς τα πίσω

Θυμάμαι τον εαυτό μου όταν ήμουν φοιτητής και δούλευα, ότι καθώς περνούσαν τα χρόνια υπήρχε έστω και μία μικρή βελτίωση σε κάποια πράγματα. Διεκδίκηση καλύτερου μισθού, ανεξάρτητα από τη συλλογική σύμβαση, το 48ωρο σιγά - σιγά έγινε 45ωρο και αργότερα 40ωρο, για πολλούς εργαζόμενους το εξαήμερο έγινε πενθήμερο, η άδεια που στην αρχή ήταν καμία βδομάδα έγινε μήνας, έβλεπες κάτι να αλλάζει προς το καλύετρο, έστω και αν όλοι μας θέλαμε κάτι περισσότερο.

Και έρχομαι στο θέμα της εκπαίδευσης. Κάποτε ήταν προνόμιο όσων είχαν μία οικονομική άνεση, αργότερα σιγά -σιγά υπήρχε η δυνατότητα να μπορεί να σπουδάσει κάποιος έστω και αν δεν ανήκε στους έχοντες.

Και ερχόμαστε τα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης από τη Ν.Δ. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος μείωση των εισαγωμένων στα δημόσια πανεπιστήμια και ενίσχυση των κάθε λογής ιδιωτικών σχολών, και ιδιωτικών κολεγίων. Με άλλα λόγια αν δεν έχεις την κατάλληλη οικονομική κατάσταση, πήγαινε για δουλειά του 4ωρου και του 5ωρου και άσε τους άλλους που έχουν τον τρόπο τους να σπουδάσουν.

Στην αρχή μπήκε η βάση του δέκα, χωρίς κανένας να εξετάσει ότι κάποιος μπορεί να γράψει κάτω από το δέκα και όταν τα θέματα είναι αρκετά δύσκολα. ( Είναι γνωστό σε όλους τους εκπαιδευτικούς ότι αν ο εξεταστής θέλει να σε κολλήσει στο τοίχο και να σε βγάλει άχρηστο, το κάνει χωρίς μεγάλο κόπο ). Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο. Πολλές κενές θέσεις σε περιφερειακά κυρίως ΑΕΙ και ΤΕΙ. Είναι η πρώτη τιμωρία από τη Ν.Δ για τα παιδιά και τους γονείς τους.

Στη συνέχεια, την επόμενη χρονιά, έγινε περικοπή από θέσεις κεντρικών Πανεπιστημίων, για να ενισχυθούν λέει τα περιφερειακά, δεύτερη δηλαδή τιμωρία. Κάποιος που θα είχε τη δυνατότητα να μπει σε σχολή κοντά στο σπίτι του έπρεπε να ξενιτευθεί ή να πάει σε κάποια ιδιωτική σχολή.

Και ερχόμαστε στη νομιμοποίηση των κάθε λογής κολλεγίων, έτσι ώστε όποιος τα έχει να του είναι πιο εύκολη η απόφαση. Έχεις λοιπόν λεφτά μπορείς να σπουδάσεις, αν δεν έχεις ξέχνατο.

Κολέγια και επαγγελματικά δικαιώματα

Συζητώντας με κάποιον φίλο πριν μερικά χρόνια και προσπαθώντας να τον πείσω για την σωστή θέση του ΠΑΣΟΚ για το άρθρο 16, μία θέση που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που συζητούσε και είχε στο μυαλό της η Ν.Δ, του έλεγα πόσο επικίνδυνο είναι να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν με δεδομένες τις πιέσεις για την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων από την Ευρωπαϊκή ένωση.

Δυστυχώς ορισμένοι προτιμούσαν να κρύβονται πίσω από το δάκτυλο τους, να μη βλέπουν ότι όλα αυτά τα εργαστήρια ελευθέρων σπουδών και τα κολέγια, που ελεγχόντουσαν από το υπουργείο εμπορίου, το τελευταίο διάστημα εν ψυχρώ διαφήμιζαν τα "πτυχία" τους γιατί πολύ απλά γνώριζαν ότι με κυβέρνηση της Ν.Δ κανείς δεν θα τους ενοχλούσε και κάποια στιγμή θα πετύχαιναν το στόχο τους.

Έχουμε λοιπόν σε λίγο την κατάθεση νομοσχεδίου που θα νομιμοποιεί από το παράθυρο όλα αυτά "τα πτυχία" που βέβαια κατά το υπουργείο θα είναι βεβαιώσεις.

(Δημοσιογραφικές πληροφορίες μιλάνε για πολλές ασάφειες στο υπό κατάθεση νομοσχέδιο. Περίμενε κανείς να διακρινόταν για τη σαφήνεια του; )

Το άρθρο 16 η πραγματικότητα και οι διάφορες απόψεις

Πριν κάποιες μέρες ξεφυλλίζοντας διάφορες εφημερίδες είδα πολλές διαφημίσεις Ιδιωτικών "Πανεπιστημίων" που ούτε λίγο ούτε πολύ τάζουν λαγούς με πετραχήλια και θυμήθηκα ότι είχα αφήσει στη μέση τις διαφορές, μεταξύ του κ. Βενιζέλου και του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου.

Άρθρο 16 λοιπόν και κατά πόσο είναι αναγκαία η αναθεώρηση του

Η θέση του κ. Βενιζέλου, όντας και πανεπιστημιακός είναι γνωστή, κατά της αναθεώρησης του, χωρίς να εξετάζει να σημερινά δεδομένα και χωρίς να ανησυχεί για τα "Ιδρύματα" που φυτρώνουν συνεχώς μπροστά μας, που δεν ελέγχονται από κανένα και ειδικά τώρα που κυβέρνηση είναι η ΝΔ.

Οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ όπως πέρασαν στο συνέδριο, όπως αναφέρονται στο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, αλλά και όπως αποτυπώνονται στο επίσημο site του Γιώργου Παπανδρέου βάζουν μία τάξη, λύνουν το πρόβλημα που έχουμε και θα συνεχίζουμε να έχουμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση αν δεν κάνουμε κάτι και είναι προς την κατεύθυνση που το δημόσιο Πανεπιστήμιο και η δωρεάν παιδεία δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα.

Πόσο γνωστό όμως είναι αυτό; Φοβάμαι ότι οι πρώτοι που έχουν παραπλανηθεί και σ' αυτό ευθύνες έχουν και πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, είναι οι νεολαίοι μας, που δεν συνειδητοποιούν ότι όσο δεν μπαίνει τάξη στο χάος που υπάρχει, κάποιος με πτυχίο μαϊμού θα του πάρει τη θέση. Από την άλλη συμφέρει κάποιους να μας ταυτίζουν με τις απόψεις της ΝΔ, είτε αυτοί ανήκουν στη δεξιά είτε στην αριστερά, είτε και ακόμα και στο ΠΑΣΟΚ γιατί είναι πιο εύκολο για τους μεν να υφαρπάξουν την ψήφο, για τους δε να το παίξουν πιο αριστεροί.

Παραθέτω λοιπόν κάτι από το επίσημο site του Προέδρου και θα σταθώ στην τελευταία παράγραφο.

"Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου έχει εκφρασθεί υπέρ της θεσμοθέτησης ενός απαραίτητου νομικού πλαισίου για την ίδρυση μη κρατικών-μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων με τη συμμετοχή φορέων όπως της τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλων δυνάμεων της οικονομίας. Ο αποκλεισμός της δυνατότητας ίδρυσης τέτοιων ιδρυμάτων δεν συμβαδίζει με το πνεύμα της νέας εποχής. Το ζητούμενο είναι να αναπτύξουμε ως χώρα εκπαιδευτικές υπηρεσίες, ώστε να γίνουμε το κέντρο της εκπαίδευσης, της καινοτομίας και της έρευνας για την ευρύτερη περιοχή μας, της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Το πρώτο βήμα για την αναβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης η θεσμοθέτηση και καθιέρωση ενός αξιόπιστου συστήματος αξιολόγησης και πιστοποίησης όλων των ιδρυμάτων. Επίσης, η καθιέρωση ενός συστήματος αντιστοίχησης με τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Αυτά σε συνδυασμό με την πλήρη οικονομική, διοικητική και εντέλει ακαδημαϊκή αυτοτέλεια των ιδρυμάτων και την εισαγωγή του ποιοτικού ανταγωνισμού μέσα στους κόλπους του Δημόσιου Εκπαιδευτικού Συστήματος, μπορούν να μας οδηγήσουν σε ένα μεγάλο ποιοτικό εκπαιδευτικό άλμα."

Λένε κάποιοι πανεπιστημιακοί και ας με συγχωρέσουν αν δεν τους θυμάμαι, ότι αν τεθεί θέμα αξιολόγησης, ο πρώτος που θα βρεθεί σε σφάλμα και θα πρέπει να απολογηθεί θα είναι το κράτος. Ε και.... δηλαδή πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας ή να βλέπουμε ποιος έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη. Ευθύνες δεν έχει μόνο το κράτος, δεν έχουν μόνο οι πανεπιστημιακοί, δεν έχουν μόνο οι ίδιοι οι φοιτητές, ευθύνες έχουμε και εμείς που με τον α΄ ή β΄ τρόπο δεχόμαστε να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση. Ευθύνες έχουμε όταν σκεπάζουμε τα προβλήματα, κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας και δεν προτείνουμε κάτι που να συμβαδίζει με τις εποχές που ζούμε.

Ας βάλουν συνέντευξη και στις πανελλήνιες

Ένας βαθμολογητής σίγουρα δεν είναι αντικειμενικός και για αυτό προβλέφθηκε να υπάρχει και δεύτερος και σε περίπτωση αποκλίσεων και τρίτος. Και οι αποκλίσεις μπορεί να υπάρχουν και να οφείλονται είτε γιατί
α. Δεν έχουν εμπειρία κάποιοι βαθμολογητές
β. Δεν έχουν δοθεί σαφείς οδηγίες στο τι πρέπει να θεωρηθεί σωστό ή όχι
γ. Τα θέματα ίσως να μην είναι και τόσο ξεκάθαρα έτσι να μπορεί να δίνει ο καθένας τη δική του λύση
δ. Λόγω κόπωσης του βαθμολογητή και τέλος πάντων πολλών πιθανών άλλων μικρότερων παραγόντων.

Με τους τρεις βαθμολογητές ( σε περίπτωση απόκλισης ) τουλάχιστον διασφαλίζεται όσο περισσότερο γίνεται η δίκαιη βαθμολόγηση ενός γραπτού. Όταν όμως έχουν βαθμολογηθεί τα γραπτά και αποκαλυφθούν οι βαθμοί οποιαδήποτε επέμβαση σίγουρα δεν γίνεται για το καλό όλων και σίγουρα γίνεται εκ του πονηρού.

Και όταν η επέμβαση γίνεται από το φορέα που είναι υπεύθυνος για το αδιάβλητο αυτών των εξετάσεων, τώρα καταλαβαίνω τι σημαίνει επανίδρυση του κράτους. Επιστροφή στα χρόνια που
α. Έδινε κάποιος για παράδειγμα εξετάσεις για υπάλληλος στην ΕΤΕ, ήξερε τέλεια αγγλικά και έπαιρνε 12 και ο μπροστινός του που έδινε λευκή κόλλα έπαιρνε 19 και εννοείται ήταν αργότερα στη λίστα των προσλήψεων.
β. Για ένα δάνειο για σπίτι έπρεπε να μεσολαβήσει κάποιος βουλευτής ή πολιτευτής ( της ΝΔ εννοείται ) και άλλα πολλά .

Κάνω λοιπόν μία απλή σκέψη :

Αν σε αυτές τις εξετάσεις που φημιζόντουσαν για το αδιάβλητο τους γίνονται τέτοιες επεμβάσεις και μάλιστα κεντρικά, τι να υποθέσει κανείς για όλες τις υπόλοιπες που τις περισσότερες φορές δεν τις παίρνει χαμπάρι κανείς.


Κάνω όμως και μία απλή πρόταση προς το Υπουργείο Παιδείας :

Τι το παιδεύετε , βάλτε και εδώ τη συνέντευξη, να ξέρουν "σεμνά και ταπεινά" από την αρχή "τα παιδιά" ότι θα έχουν την κατάλληλη αντιμετώπιση, να ξέρουν και το βαθμό που θα πάρουν να μην μπαίνουν στο κόπο να κάνουν και φροντιστήριο.

Η κοροϊδία πρέπει να τελειώνει, φτάνει πια, αρκετά προβλήματα δημιουργούνται όποτε κυβερνά η δεξιά. Η παρένθεση πρέπει να κλείσει.