Διεκδικήσεις και παράπλευρες απώλειες

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Έχουμε αιτήματα, πρέπει να διεκδικήσουμε πολλά και για να τιμωρήσουμε την όποια κακή κυβέρνηση απεργούμε χωρίς να υπολογίζουμε αν τελικά τον πρώτο που τιμωρούμε είναι κάποιον άλλο, που εκείνη τη στιγμή θέλει τη συμπαράσταση μας και όχι αυτή τη συμπεριφορά.

Αναφέρομαι αυτή τη στιγμή στις διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών που για ακόμα μία φορά για την επίτευξη τους βάζουν στην πρώτη γραμμή τους μαθητές, αδιαφορώντας αν η ψυχολογική τους κατάσταση αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να σηκώσει όποιες αναβολές ή καθυστερήσεις.

Έχω γράψει και άλλες φορές ότι είναι καιρός το συνδικαλιστικό κίνημα να ξεφύγει πολύ από τα τετριμμένα και στις προτεραιότητες του να βάλει πρώτα τον απλό εργαζόμενο, το μαθητή, το συνταξιούχο, τον καθένα που πλήττεται από τις όποιες άδικες αποφάσεις που παίρνει η εκάστοτε κυβέρνηση ή διοίκηση και αυτό να γίνει με έργα και όχι απλά με λόγια.

Στρατιωτικές τακτικές "κάθε μάχη έχει και παράπλευρες απώλειες" δεν νομίζω ότι βοηθά ούτε οποιοδήποτε κλάδο, ούτε και την ίδια την κοινωνία άσε που ενισχύει τη γνωστή άποψη "ας καεί το σύμπαν αρκεί να είμαι εγώ καλύτερα από πριν".

Κάποιοι εκπαιδευτικοί παίζουν στις πλάτες των παιδιών τους

Ζω εδώ και πολλά τα χρόνια τις αγωνίες των παιδιών που δίνουν Πανελλήνιες, την πίεση που δέχονται από τον περίγυρο τους ότι αν δεν πετύχουν κάπου θα είναι πολλές φορές δακτυλοδεικτούμενοι και ειλικρινά είμαι φοβερά εκνευρισμένος για κάποιους "εκπαιδευτικούς" που μπρος στις "αγωνιστικές" τους κινητοποιήσεις δεν υπολογίζουν ούτε τα ίδια τους τα παιδιά.

Τρεις υποψήφιοι στο Εσπερινό Λύκειο Χίου, καθώς και η Λυκειακή επιτροπή εμποδίστηκαν από ομάδα "εκπαιδευτικών" να εισέλθουν στο εξεταστικό κέντρο. "Αγωνιστές" οι κύριοι, με ήθος, "εκπαιδευτικοί" που δίνουν το "καλό παράδειγμα" στους νέους και τα παιδιά τους, άτομα προς μήνυση ( και όχι μίμηση).

Και δεν είναι οι μόνοι, γιατί σε πολλά άλλα σχολεία μεταφέρθηκε η εξέταση του σημερινού μαθήματος την Τρίτη έτσι που τα περισσότερα παιδιά θα δώσουν δύο μαθήματα. Ενδιαφέρον για τους μαθητές τους κανένα. Ενδιαφέρον μόνο για τον εαυτό τους, μόνο που και εδώ αμφιβάλλω αν γνωρίζουν το συμφέρον τους, γιατί είμαι σίγουρος ότι θα κέρδιζαν πολλά περισσότερα αν δήλωναν την όποια αντίθεση τους στα μέτρα, αλλά δήλωναν παρόντες σε μία διαδικασία που όλοι μας γνωρίζουμε πόσο σημαντική και αγχωτική είναι.