Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Και τώρα τι;

Όχι ότι είμαι πολυγραφότατος, αλλά έτσι όπως πάω ο ρυθμός γραψίματος μου κοντεύει να πάει όχι απλά στο μηδέν, αλλά υπό το μηδέν. Πολλές φορές νοιώθεις την ανάγκη να γράψεις κάτι, να σχολιάσεις τα πολιτικά δρώμενα, τα λεγόμενα από τα "πρωτοκλασάτα" στελέχη αλλά με το ρυθμό που λέγονται και με αυτά που λέγονται τι να προλάβεις και το βασικότερο, προσπαθώντας να κρατήσεις τα νεύρα σου και επειδή δεν θέλεις να πέσεις στο χαμηλό επίπεδο κάποιων προτιμάς να μη πεις τίποτα.

Η υπομονή και η ανοχή όμως σε όσα λέγονται και όσα γίνονται από κάποιους, έχει και τα όρια της. Το τελευταίο διάστημα ούτε λίγο ούτε πολύ προσπαθούν κάποιοι να μας πείσουν ότι καλό είναι να γίνει θα γίνει από αυτούς, αν τους δώσουμε σύντομα τα ηνία της παράταξης, και ότι κακό έχει γίνει στο παρελθόν ευθύνεται ο ΓΑΠ. Ακυρώνουν τα πάντα, ακυρώνουν τις θυσίες του Ελληνικού λαού, τις προσπάθειες των τελευταίων χρόνων, όταν σε πολλές από αυτές οι ίδιοι ήταν στη γωνία περιμένοντας κάτι να μην πάει καλά, έτσι ώστε να εμφανιστούν οι ίδιοι σαν σωτήρες του απλού πολίτη, ενώ ο ρόλος τους δεν ήταν και δεν θα έπρεπε να είναι αυτός.

Ό ένας αν και συμμετείχε, δεν διάβαζε τι ψήφιζε, ο άλλος θέλει ξεχνώντας τι προβλέπεται στο καταστατικό εδώ και τώρα αλλαγή ηγεσίας, πολλοί από αυτούς που επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ήταν κάθε μέρα στα κανάλια και λέγανε πολλά και διάφορα ψηφίζοντας όμως άλλα, τώρα ή είναι εξαφανισμένοι ή προσπαθούν να παίξουν και να έχουν ρόλο στις νέες ισορροπίες. Κάποιοι άλλοι θυμήθηκαν πάλι το κακό μνημόνιο, για να συγκινήσουν το πονεμένο πολίτη, μόνο που αποφεύγουν να μας πουν τι θα κάναμε χωρίς δανεικά. Και όλα αυτά μη ξεχνάμε για το καλό της πατρίδας και της παράταξης και όχι βέβαια για το προσωπικό τους συμφέρον.

Θέλουν να θυσιαστούν για εμάς, μόνο που πολλοί από εμάς τη θυσία τους όχι μόνο δεν τη θέλουμε αλλά θα προτιμούσαμε όποτε γίνουν εκλογές όλους αυτούς ο λαός να τους στείλει στα σπίτια τους, μήπως και αλλάξει κάτι σ' αυτό τον τόπο.

Είτε το θέλουν είτε όχι όλοι αυτοί, διαπλεκόμενοι ή μη, με το Γιώργο Παπανδρέου ήταν μία ευκαιρία και για το κίνημα και για τον τόπο να αλλάξουν πολλά, αλλά δυστυχώς βάλανε πολλοί το χεράκι τους, όχι μόνο τώρα αλλά και στο παρελθόν οι όποιες αλλαγές ή να μπλοκαριστούν ή να μη γίνουν με το σωστό τρόπο. Τι πέτυχαν; Ο χρόνος θα δείξει.

buzz it!