Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Όσα χρόνια και αν τον πλένεις το Νεοδημοκράτη το σαπούνι σου χαλάς

Είχα παρουσιαστεί για φαντάρος το 1979 και συζητώντας με κάποιους φίλους "συμπολεμιστές" στοιχηματίζαμε ο ένας για τον άλλον τι χαρακτηρισμό μας είχε δώσει η μαμά πατρίδα. Βλέπεις εκείνη την εποχή μπορεί να ήσουν :

Ε1 : Εθνικόφρων Νο1
Ε2 : Εθνικόφρων Νο2
Χ : Αγνώστων Πεποιθήσεων
Α : Αριστερός
Β : Επικίνδυνος Κουμουνιστής

Θα μου πείτε που τα θυμήθηκα;

Σερφάροντας στο tvxs.gr διάβασα ότι το 2005 ο τότε πρόεδρος του ΕΛΓΑ Ν. Κατσαρός, επί υπουργίας Μπασιάκου φακέλωνε τους προϊσταμένους ή όσους θα μπορούσαν να γίνουν προϊστάμενοι, έτσι ώστε με "αξιοκρατικά κριτήρια" να γινόντουσαν οι τοποθετήσεις.

Τα χρόνια περνούν αλλά οι κακές συνήθειες για συγκεκριμένη παράταξη παραμένουν. Αυτό ξέρουν, αυτό πιστεύουν και αυτό κάνουν.

buzz it!

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Προς βιαστικούς λαϊκούς δικαστές

Τον τελευταίο καιρό και ακούω και διαβάζω διάφορα όπως, γιατί δεν έχουν κλείσει το τάδε ή τον δείνα ακόμα στη φυλακή, γιατί δεν τον έχουν στήσει ακόμα στον τοίχο, γιατί δεν του έχουν κατάσχει όλοι την περιουσία και άλλα παρόμοια. Όλοι νομίζω περιμένουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη, αλλά πως;

Με συνοπτικές διαδικασίες;
Με βιαστικά κατηγορητήρια που μετά από μερικά χρόνια θα είναι τόσο διάτρητα και η αθώωση κάποιων κυρίων θα είναι σίγουρη;

Ξέρω ότι όλοι θέλουμε να μπει ένα τέλος στη διαφθορά, στη φοροδιαφυγή, στην ανομία. Ξέρω επίσης ότι στο παρελθόν πολλά λέγονταν για νταβατζήδες κ.α και τίποτα δεν εφαρμοζόταν. Σήμερα αν δει κάποιος ψύχραιμα τα πράγματα θα δει ότι υπάρχει η πολιτική βούληση να γίνουν και θα γίνουν. Δεν χρειάζονται βιασύνες, χωρίς βέβαια και να πλατιάσουμε.

buzz it!

Κάποιοι εκπαιδευτικοί παίζουν στις πλάτες των παιδιών τους

Ζω εδώ και πολλά τα χρόνια τις αγωνίες των παιδιών που δίνουν Πανελλήνιες, την πίεση που δέχονται από τον περίγυρο τους ότι αν δεν πετύχουν κάπου θα είναι πολλές φορές δακτυλοδεικτούμενοι και ειλικρινά είμαι φοβερά εκνευρισμένος για κάποιους "εκπαιδευτικούς" που μπρος στις "αγωνιστικές" τους κινητοποιήσεις δεν υπολογίζουν ούτε τα ίδια τους τα παιδιά.

Τρεις υποψήφιοι στο Εσπερινό Λύκειο Χίου, καθώς και η Λυκειακή επιτροπή εμποδίστηκαν από ομάδα "εκπαιδευτικών" να εισέλθουν στο εξεταστικό κέντρο. "Αγωνιστές" οι κύριοι, με ήθος, "εκπαιδευτικοί" που δίνουν το "καλό παράδειγμα" στους νέους και τα παιδιά τους, άτομα προς μήνυση ( και όχι μίμηση).

Και δεν είναι οι μόνοι, γιατί σε πολλά άλλα σχολεία μεταφέρθηκε η εξέταση του σημερινού μαθήματος την Τρίτη έτσι που τα περισσότερα παιδιά θα δώσουν δύο μαθήματα. Ενδιαφέρον για τους μαθητές τους κανένα. Ενδιαφέρον μόνο για τον εαυτό τους, μόνο που και εδώ αμφιβάλλω αν γνωρίζουν το συμφέρον τους, γιατί είμαι σίγουρος ότι θα κέρδιζαν πολλά περισσότερα αν δήλωναν την όποια αντίθεση τους στα μέτρα, αλλά δήλωναν παρόντες σε μία διαδικασία που όλοι μας γνωρίζουμε πόσο σημαντική και αγχωτική είναι.

buzz it!

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Μετά τον παρών έχουμε τις αποχές

Διάσκεψη των πολιτικών αρχηγών και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ λένε ότι δεν θα συμμετέχουν. Και εγώ πολλές φορές αν δεν γουστάρω να βρεθώ σε κάποια παρέα ή έχω κάτι καλύτερο να κάνω απέχω, μόνο που η παρέα αυτή θα συζητήσει και θα αποφασίσει αν θα πάμε για καφέ, ποτό ή ταβέρνα και όχι για θέματα που αφορούν όλον τον Ελληνικό λαό.

Καλό θα είναι οι "σύντροφοι" του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ να ανατρέξουν λίγο στην ιστορία, όχι μόνο την Ελληνική αλλά και την παγκόσμια, για να δουν πόσο ωφέλησε τους ίδιους αλλά τους λαούς η οποιαδήποτε αποχή ή και προτροπή για αποχή.

Στην πολιτική και όχι μόνο ποτέ δεν λυθήκανε προβλήματα με αποχές ή παρόμοιες συμπεριφορές. Με την ίδια λογική θα πρέπει να απέχουμε και από άλλες πολιτικές δραστηριότητες γιατί είναι στημένες και δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Κύριοι μην επαναλαμβάνετε τα ίδια λάθη.

buzz it!

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Καλά με το παρών, με το μέλλον τι θα γίνει;

Σεβαστή οποιαδήποτε διαφωνία, κατανοητή και η αίσθηση ότι τα μέτρα είναι σκληρά κάτι που και ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου έχει παραδεχθεί, εκείνο όμως το παρών στη σημερινή ψηφοφορία ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω.

Αν κάποιος είχε καλύτερη πρόταση, πρακτική βέβαια και όχι γενικόλογη βασιζόμενη ίσως και σε κανένα κείμενο από το παρελθόν, γιατί δεν την έλεγε τόσο καιρό; Και αν πάλι ο βουλευτής νοιώθει ότι το κίνημα με τις πράξεις του δεν τον εκφράζει με το παρών τι θα δείξει; Επαναστάτης, συνεπής στις αρχές του κινήματος; Δηλαδή όλοι οι υπόλοιποι που ψήφισαν κάτι αναγκαίο, έστω και σκληρό, έχουν χάσει την ταυτότητα τους;

Αν νομίζεις ότι σε πνίγουν κάποια πράγματα γιατί είσαι πιο αριστερός από τους άλλους τότε καταψηφίζεις και συγχρόνως παραιτήσε από τη θέση του βουλευτή, για να μην πω ότι παραιτήσε πολύ πιο πριν από οποιαδήποτε πράξη.

ΥΓ: Και μέσα σε όλα βγήκε και ο υπερπατριώτης Κοκός να μιλήσει για την οικονομία. Για τα δισεκατομμύρια και εκείνα τα κοντέινερ που τον άφησε να πάρει ο Μητσοτάκης θα μας πει τίποτα;

buzz it!

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Η αλήθεια και οι σωστές αποφάσεις

Εδώ και αρκετούς μήνες συζητήθηκαν, γράφτηκαν, αναλύθηκαν πολλά για την οικονομική κατάσταση της χώρας, μόνο που φοβάμαι ότι ο πολλοί που μπήκαν στο κόπο να το κάνουν αυτό είτε δεν είχαν συνειδητοποιήσει το χάλι της οικονομίας είτε σκόπιμα προσπαθούσαν να καλύψουν τα σφάλματα και τις ευθύνες τους ή ακολουθώντας προσωπικές πολιτικές προσπαθούσαν να σώσουν τον εαυτό του.

Η αλήθεια είναι ότι πιάσαμε πάτο και οι αιτίες και οι ευθύνες κυρίως της προηγούμενης κυβέρνησης της Ν.Δ είναι γνωστές, άσχετα αν κάποιοι σκόπιμα ανάλογα με τον πολιτικό χώρο που κινούνται λέγανε και λένε τα δικά τους προσπαθώντας να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο.

Φτάσαμε λοιπόν σ’ αυτή την κατάσταση και λέμε τώρα τι κάνουμε; Φτάνουμε λοιπόν στο δια ταύτα. Η εύκολη λύση και από πλευράς μου, που δυστυχώς ακολουθούν κάποιοι ακόμα και του χώρου μου, θα ήταν να λέω ότι διαφωνώ, ότι θα μπορούσαμε να τους πούμε αυτό, να κάνουμε αυτό και άλλα διάφορα χωρίς ποτέ να προσδιορίζουμε ή να προτείνουμε λύσεις που έστω και μετά από μερικά χρόνια θα μας έβγαζαν από το αδιέξοδο.

Σε κανένα δεν νομίζω ότι αρέσουν τα μέτρα, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει άλλη λύση. Ή θα μπει τάξη σε πολλά, έστω και αν πολλούς τους πληγώνουν ή θα οδηγήσουμε το μαγαζί σε χρεωκοπία. Και επειδή γίνεται πάλι λόγος για το πολιτικό κόστος, χαίρομαι που ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου στην ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο τόνισε ότι :

«Προσωπικά, έχω πει και το ξαναλέω: δεν έχω ποτέ ζητήσει να έρθω στην εξουσία για την εξουσία, αλλά μόνο για προσφορά»

Η κυβέρνηση είναι για να παίρνει τις σωστές αποφάσεις για τον τόπο, με όποιο πολιτικό κόστος και όχι για να χαϊδεύει αυτιά μόνο και μόνο για να είναι αρεστή σε κάποιους και να διατηρεί την καρέκλα της.

Ευτυχώς σε όλα αυτά ο απλός πολίτης που δεν μετέχει κομματικών ή άλλων διαδικασιών κατανοεί την κατάσταση, αποδέχεται τα μέτρα με υπομονή και η μόνη του απαίτηση είναι να δει και κάποιον να πληρώνει, όπως επίσης να μην επαναληφθούν παρόμοιες καταστάσεις στο μέλλον.

Και εδώ θα συμφωνήσω απόλυτα και με το φίλο μου το Γιώργο Κρόγια για τις δύο «πάστες» πολιτικών που μπορούν να δημιουργήσουν πρόβλημα και που καλό θα ήταν από εμάς τους ίδιους να τους απομονώσουμε.

buzz it!