Εθελοντικές εμπειρίες

Είχα την τύχη να είμαι εθελοντής στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς του 2004 καθώς και στα Special Olympics 2011 και λέω τυχερός γιατί πέρα από τη δική μου επιλογή για συμμετοχή, ηλικιακά μπόρεσα και το έκανα χωρίς να χρειαστεί να "ξενιτευτώ".

Κλείνοντας το κύκλο του εθελοντισμού σε επίπεδο Ολυμπιακών εντός Ελλάδας και προσπαθώντας να συνοψίσω όσα αποκόμισα από τις τρεις αυτές διοργανώσεις θα μπορούσα να έλεγα ότι κέρδισα πολλά από αυτή μου τη συμμετοχή.

Από την άλλη σε επίπεδο "κλίματος' θα έλεγα ότι στον αγωνιστικό χώρο στους μεν Ολυμπιακούς διέκρινες μεγάλη ένταση και μεγάλο ανταγωνισμό μεταξύ των αθλητών, στους παραολυμπιακούς μία άλλη σχέση μεταξύ των αθλητών - προπονητών - εθελοντών και όσων συμμετείχαν, μία σχέση που θα την έλεγα πιο ανθρώπινη, όσο δε για τα Special Olympics θα τα χαρακτήριζα περισσότερο ως μία γιορτή παρότι δεν έλειπε το αθλητικό μέρος.

Όσο για το κλίμα εκτός των σταδίων για μένα επιβεβαιώθηκε για ακόμα μία φορά πόσο τέτοιες διοργανώσεις βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση και προσέγγιση των λαών.

Αντίο φίλε Βασίλη

Υπάρχουν στιγμές που ενώ έχεις να πεις πολλά, όσο και να πιέζεις τον εαυτό σου δεν σου βγαίνει και δεν σου βγαίνει γιατί δεν ξέρεις από που να αρχίσεις, τι να μη ξεχάσεις και που να τελειώσεις.

Σήμερα έφυγε ένας πολύ καλός φίλος, ένας εθελοντής του διαδικτύου και όχι μόνο, ένας άνθρωπος με πολύ ενέργεια, με διάθεση για προσφορά, διάθεση συμμετοχής στα κοινά, με πίστη ότι ο κόσμος μας μπορεί να αλλάξει με τη συμμετοχή όλων μας.

Σε ευχαριστώ φίλε Βασίλη και νοιώθω τυχερός που αρκετές στιγμές βρέθηκα μαζί σου σε αρκετούς τομείς και δράσεις.