Δεν ξέρουμε τι θέλουμε ή μήπως.......;

Από που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει με τα όσα συμβαίνουν σ' αυτή την υπέροχη χώρα και τις κινήσεις πολλών και διαφόρων.

Θα ξεκινήσω από το τελευταίο που αφορά το δημοψήφισμα που αναγγέλθηκε από τον Πρωθυπουργό και που ξαφνικά διαπιστώνεις ότι πολλοί μα πάρα πολλοί άλλα έλεγαν στο παρελθόν περί άμεσης δημοκρατίας και δημοψηφισμάτων και άλλα λένε τώρα. Παράξενο; Δεν νομίζω. Προσωπικά έχω βαρεθεί να βλέπω άτομα, που σίγουρα κάποιοι από εμας τους ψηφίσαμε να δρουν όχι με γνώμονα το κοινό συμφέρον ή με βάση αυτά που πραγματικά πιστεύουν, αλλά πως θα εξασφαλίσουν την παραμονή τους στα πολιτικά πράγματα.

Ψηφίζουν για παράδειγμα το μνημόνιο και μετά βγαίνουν με κορώνες και λένε ότι θα άρεσε στο δικό τους ψηφοφόρο και όχι μόνο. Ενώ γνωρίζουν την κατάσταση, το πρόβλημα τους είναι πως θα καταστρέψουν τον αντίπαλο και όχι πως θα σωθεί η χώρα.

Τους αρέσουν να "υπερασπίζονται" το δικαίωμα των πολιτών για αμεσότητα (βλέπε αγανακτησμένοι σε όποια μορφή θέλετε) αλλά όταν τίθεται θέμα δημοψηφίσματος αρχίζουν και λένε τα δικά τους γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι το όποιο αποτέλεσμα, ακόμα και θετικό για αυτούς δεν θα είναι σε θέση να το διαχειριστούν.

Διαφωνούν με τις παρελάσεις και όμως τις "καλές εποχές" συμμετέχουν για να κάνουν δημόσιες σχέσεις και κάποιες άλλες εποχές τις χρησιμοποιούν για να δείξουν "αυθόρμητα" την επαναστατικότητα τους. Ευτυχώς βέβαια που δεν ζουν κάποιοι πραγματικά επαναστάτες γιατί βλέποντας τη συμπεριφορά τους θα είχαν αυτοκτονήσει.

Συμφωνούν στα λόγια όλοι για ενιαίο μισθολόγιο στο δημόσιο, αλλά φροντίζουν κάποιοι κύριοι να μην εφαρμόζεται πραγματικά γιατί δεν τους συμφέρει.

Ξέρουν πολλοί συνδικαλιστές ότι όσα δηλώνουν δεν μπορούν να εφαρμοστούν (βλέπε μπλοκάρισμα έκδοσης λογαρισμών ΔΕΗ) και όμως σε τακτά χρονικά διαστήματα τοποθετούνται " επαναστατικά" για να τσιμπίσουν κάποιοι από εμάς.

Απόλυτη δηλαδή σχοιζοφρένεια; Δεν θα το έλεγα γιατί αν ψάξει κανείς ακόμα και στους "δικού του" θα αναγνωρίσει τη διάθεση για "προσφορά στο κοινωνικό σύνολο". Ας τους χαιρόμαστε.

ΥΓ : Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά φοβάμαι η όποια συζήτηση για το δημοψήφισμα και το περιεχόμενο του θα γίνει με τη γνωστή μέθοδο του αου- αου και όχι επι της ουσίας.