Υπομονή αλλά και Απαίτηση

Τελικά δεν γλυτώσαμε τα σκληρά μέτρα όσο και εαν η αρχική σκέψη ήταν η προσαρμογή να είναι πιο ήπια. Οι λόγοι σίγουρα πολλοί. Οι ευθύνες βαραίνουν πολλούς μόνο που και πάλι το μεγάλο βάρος πέφτει στους εργαζόμενους. Και δεν αναφέρουμε στους προνομιούχους που με διάφορους τρόπους με πολλά και περίεργα επιδόματα διπλασίαζαν και τριπλασίαζαν τον αρχικό τους μισθό. Ο απλός εργαζόμενος χωρίς επιδόματα σίγουρα δεν θα νοιώσει και άνετα με το πάγωμα των μισθών. Ήδη ο μισθός του είναι χαμηλός, η αγοραστική του δύναμη μικρή και με δεδομένες τις όποιες αυξήσεις που θα γίνουν σε βασικά είδη κατά τη διάρκεια του έτους θα ζοριστεί ακόμα περισσότερο.

Θα μου πει κάποιος τι μπορούμε να κάνουμε; Δυστυχώς εκεί που έφερε την Ελλάδα η Ν.Δ το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υπομονή και να βάλουμε όλοι πλάτη να ξεπεραστεί αυτή η δύσκολη κατάσταση. Είχα γράψει και παλιά ότι κάποια στιγμή όλοι μας έχουμε ευθύνη διότι με τη στάση μας, την απάθεια μας ( βλέπε αποχή από εκλογές ), με τη μη συμμετοχή μας, αλλά και κάποιοι "εγκριτοι δημοσιογράφοι" παίζοντας το παιχνίδι της εξουσίας κατάφεραν και τη Ν.Δ να φέρουν στην εξουσία αλλά και να της δώσουν ζωή για αρκετά χρόνια.

Υπομονή λοιπόν, αλλά συνοδευόμενη από μία απαίτηση ότι όσοι έπαιξαν εις βάρος του Ελληνικού λαού, όσοι έκλεψαν το Ελληνικό Δημόσιο, όσοι είπαν ψέματα στον Ελληνικό λαό, όσοι παραποίησαν στοιχεία για να κρατηθούν στη θέση τους αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα, όσοι από απλοί υπάλληλοι μέσα σε λίγα χρόνια έχουν βίλες, offshore εταιρείες και περιουσία που δεν δικαιολογείται από τον "πενιχρό" μισθό τους κάποια στιγμή πρέπει να πληρώσουν, κάποιοι πρέπει να "επισκεφθούν" και τη "στενή" για να νοιώσει και ο απλός πολίτης ότι οι θυσίες του αυτή τη φορά δεν πήγαν χαμένες.