Μνημονιακές Ερμηνείες Συνεργασίας

Από την Κυριακή των εκλογών όπως γίνεται πάντα, ο καθένας ερμηνεύει το αποτέλεσμα όπως τον συμφέρει. 

Ο Σαμαράς και τα στελέχη του ότι καταποντίστηκε το ΠΑΣΟΚ. Ο Βενιζέλος ότι  ίσως για όλα αυτά φταίει το σάπιο ΠΑΣΟΚ. Ο Τσίπρας επειδή δεν μπορεί να βγάλει δική του κυβέρνηση, όπως εκείνος τη θέλει, πρέπει να ξαναπάμε σε εκλογές μήπως αυξάνοντας το ποσοστό του να μπορεί να πιέσει περισσότερο.

Και μέσα σε όλα αυτά και οι ερμηνείες για τους υπέρ του μνημονίου και κατά του μνημονίου και αν βγαίνουν τα κουκιά για κυβέρνηση "αριστερή" που θα πει όχι στους ξένους.

Για μένα το πρώτο ξεκάθαρο μήνυμα του λαού είναι ότι δεν εμπιστευόμαστε τις αυτοδυναμίες και κάτι πρέπει να κάνετε για να συνεργαστείτε. Βέβαια στο κομμάτι αυτό έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα ότι δεν μάθαμε από μικροί να συνεργαζόμαστε. Τα θέλουμε όλα δικά μας. Αν τώρα το σπίτι μας γκρεμίζεται, αυτό δεν μας πειράζει γιατί την ευθύνη ξέρουμε ότι θα τη ρίξουμε στους άλλους, άσχετα αν στο τέλος θα κοιμηθούμε στο δρόμο.   

Και επειδή αυτή η ιστορία περί μνημονίου έχει κουράσει πολλούς, ας απαντήσουμε ειλικρινά και ρεαλιστικά :

α) Χρωστάγαμε ή δεν χρωστάγαμε τα μαλλιοκέφαλα μας;

β) Έπρεπε ή δεν έπρεπε ως σοβαρό κράτος να βρούμε ένα τρόπο να διαχειριστούμε το χρέος μας;

γ) Έπρεπε εδώ και καιρό να είχαμε συμμαζέψει τα του οίκου μας, για να μη λέμε μετά ότι οι ξένοι μας μισούν και θέλουν το κακό μας;

δ) Έπρεπε και πρέπει να προτάσουμε το όφελος του συνόλου και όχι το όποιο κομματικό ή και πολλές φορές προσωπικό;
  
Ή θα καθίσουμε να βρούμε λύση όλοι ή φοβάμαι ότι θα μας πάρει ο διάολος όλους.