Οι γνωστοί - άγνωστοι πάλι κτύπησαν

Παραιτήσεις - αμφισβητήσεις, δηλώσεις επί δηλώσεων, αίτημα για σύγκληση κοινοβουλευτικής ομάδας και άλλα τέτοια από γνωστά άτομα και όλα αυτά σε δύσκολες στιγμές, σε στιγμές που ο καθένας θα έπρεπε να βοηθήσει στο ξεπέρασμα της κρίσης και όχι να ρίχνει λάδι στη φωτιά.

Όσο και αν προσπαθώ να βρώ δείγμα καλής πρόθεσης για το καλό της Ελλάδας, για το καλό το δικό μου, για το καλό του κινήματος, κάτι που να δικαιολογεί τη στάση τους δυστυχώς για όλους αυτούς οι πράξεις τους δεν με πείθουν και δεν θα με πείσουν ποτέ όταν βλέπω ότι τα κτυπήματα γίνονται σε σγκεκριμένες περιόδους. Η θέση του βουλευτή προς θεού δεν είναι να συμφωνεί σε ότι εισηγήσεις έρχονται σε αυτούς αλλά ούτε βέβαια με κορώνες να επιμένει ότι μόνο η δική του πρόταση είναι η σωστή για το "καλό του τόπου".

Δυστυχώς το έχω γράψει και στο παρελθόν πρέπει να είμαστε περισσότεροι προσεκτικοί ποιους σταυρώνουμε και στέλνουμε στο κοινοβούλιο.

Δεν ξέρουμε τι θέλουμε;;;;;;;

Σε κάποιους δεν τους αρέσει η κυβέρνηση και όπως διατυμπανίζουν δεξιά και αριστερά επειδή αυτή η κυβέρνηση δεν αντιπροσωπεύει το λαό, πρέπει να φύγει. Για εκλογές κανείς δεν το συζητά γιατί θα είναι επιζήμιες για τη χώρα ( βλέπε δεν μας βγαίνουν τα ψηφαλάκια). Οι επανειλημμένες προτάσεις για συναίνεση και συνεννόηση σε βασικά θέματα πέφτουν στο κενό γιατί οι ευθύνες είναι πολλές και δεν αναλαμβάνουν κάποιοι το πολιτικό κόστος.

Και εδώ αρχίζουν τα σενάρια για το μέλλον από "ειδικούς", από άτομα που έχουν "καλές" πληροφορίες, σενάρια μαγικά,σενάρια με όρους κλπ. Το λυπηρό βέβαια της όλης ιστορίας είναι ότι αν ψάξεις τα περισσότερα από αυτά ο βασικός τους στόχος δεν είναι πως θα βγούμε από την κρίση, αλλά τι θα κερδίσουν κάποιοι προσωπικά, πως θα εξοντώσουν τον αντίπαλο και βλέπουμε τι θα γίνει μετά.

Δυστυχώς παρότι αναφέρεται πολλές φορές, ιδιαίτερα από τον Γ. Παπανδρέου, ότι ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του σε αυτή την κρίσιμη περίοδο φοβάμαι ότι σαν λαός ποτέ δεν μάθαμε να αναλαμβάνουμε το μέρος της ευθύνης που μας αναλογεί, όχι μόνο σε πολιτικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.
Να μας χαιρόμαστε.....

Βρήκα τρόπο να απαλλαγώ από δάνεια και πιστωτικές κάρτες

Πάνω που έγραφα για απαντήσεις που πρέπει να δώσουν ορισμένοι ήρθε ένα mail με τους στόχους της Κίνησης Ανεξαρτήτων Πολιτών και ηρέμησα γιατί λέω να εφαρμόσω όσα αναφέρονται και για τα δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες που έχω.

Πρώτος στόχος είναι να απαλλαγώ απο τις Τράπεζες ( Μνημόνιο, την Τρόικα και το ΔΝΤ) που μου δάνεισαν για να μη πτωχεύσω. Πως θα γίνει αυτό; Ε για εύκολα τώρα θα μιλάμε;

Δεύτερος στόχος να χαρακτηρίσω άκυρες τις όποιες συμβάσεις έχω υπογράψει διότι δεν είχαν φροντίσει να υπάρχει όρος ότι τις δόσεις θα τις πληρώνουν αυτοί και όχι εγώ.

Τρίτος στόχος να απαλλαγώ οριστικά και τελεσίδικα από τα χρέη και τους τόκους. Αυτό είναι πολύ εύκολο, γίνεται με μαγικό τρόπο όπως ο μηδενισμός του χρέους σε ένα χρόνο από το Σαμαρά.

Τέταρτος στόχος να συνάψω δάνεια με άλλες Τράπεζες, που ξέροντας πόσο άνετος είμαι και πόσο συνεπής θα είμαι στις υποχρεώσεις μου μπορεί στο τέλος να μου δώσουν άτοκο δάνειο και γιατί όχι να μου χαρίσουν και τα λεφτά.

Δεν συνεχίζω να αναφέρομαι στους άλλους στόχους γιατί από την πολύ χαρά που έλυσα το πρόβλημα μου θα πάθω και τίποτα.

Δυστυχώς από τη μία γίνεται μία μεγάλη προσπάθεια για να σωθεί η χώρα και να αλλάξουν πράγματα που μας έφεραν εδώ και από την άλλη λείπει η σοβαρότητα στην κατάθεση ρεαλιστικών προτάσεων.

ΥΓ : Μακάρι κάποιοι φίλοι και γνωστοί να απαλλαγούν από το σύνδρομο των πολιτικών ειδώλων και να δουν πιο ξεκάθαρα τα πράγματα.

Κάτι δεν πήγαινε καλά εδώ και χρόνια

Αν και πλησιάζουμε τα δύο χρόνια από τις εκλογές του 2009 ορισμένοι συνεχίζουν να μην καταλαβαίνουν τη σοβαρότητα του προβλήματος της οικονομίας. Είναι ωραίο στο καθένα από εμάς να λέμε ωραία και εύκολα λόγια, να μιλάμε για "γενναίες στάσεις" κάποιων ατόμων μόνο που το πρόβλημα ούτε λύνεται για να μη πω ότι η στάση αυτή σε ορισμένες περιπτώσεις δυσχεραίνει την έξοδο μας από αυτή την κρίση.

Κρατώ από την απάντηση που έδωσε ο Γιώργος Παπανδρέου στον Α. Τσίπρα μερικά σημεία στα οποία δυστυχώς κανείς από τους αντιδρώντες δεν απαντά

1. Αν φύγει το ΔΝΤ - η Τρόικα - ο Παπανδρέου θα φύγει το έλλειμμα;

2. Θεωρούν σωστό να παλεύει κάποιος να βρει λεφτά για να σωθεί η χώρα και να τα ακούει και από πάνω, ( όταν για την κυβέρνηση του "καταλληλότερου" δεν λέγεται τίποτα, που είναι από τις βασικότερες αιτίες του κακού) ;

3. Θέλουμε ή δεν θέλουμε τα χρήματα αυτά;

4. Θα δεχόμασταν να μην πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι;

5. Θεωρούμε γενναία και πατριωτική τη στάση τα όσα κατά καιρούς λέγονται από την αριστερά, αγνοώντας τις συνέπειες αυτής της στάσης;

Είτε μας αρέσει είτε όχι πληρώνουμε συσσωρευμένα λάθη του παρελθόντος και αν θέλουμε να τελειώνουμε μία ώρα αρχύτερα θα πρέπει ο καθένας να κάνει αυτό που του αναλογεί.

Επειδή όμως μπορεί να αδικήσω την απάντηση που δόθηκε καλύτερα να την παρακολουθήσει κανείς στο παρακάτω video.