Ο σεβασμός, η "διαγραφή" , το αλάθητο και η συμμετοχή των πολιτών

Διαβάζοντας και ακούγοντας δηλώσεις διαφόρων δημοσιογράφων, πολλών στελεχών και μη σχετικά με το θέμα που προέκυψε με τον τέως πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, θα ήθελα να καταθέσω και εγώ ως απλός και ενεργός πολίτης τη γνώμη μου.

Πρώτα - πρώτα δεν νομίζω ότι κανένας από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και ειδικά ο Πρόεδρος Γιώργος Παπανδρέου αμφισβήτησε το έργο που έγινε επί κυβερνήσεων Σημίτη, άσχετα αν κάποιοι σκόπιμα προσπαθούν να περάσουν μία τέτοια άποψη.

Δεύτερον αν διαβάσει κανείς προσεχτικά την επιστολή του Προέδρου δεν μιλά για διαγραφή, αλλά για κάτι αυτονόητο, ότι δηλαδή τι να σε κάνω στην κοινοβουλευτική ομάδα, όταν άλλα αποφασίζουμε και άλλα πράττεις.

"δεν μπορεί να προσμετράσαι και να συγκαταλέγεσαι στη συντεταγμένη δύναμη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ"

Μπορεί να γίνει έτσι αντιπολίτευση; Για κάθε τι πρέπει να είναι σύμφωνος και ο τέως πρωθυπουργός και αν δεν συμφωνεί να μην γίνεται τίποτα ή να συμφωνούν οι υπόλοιποι μαζί του. Έλεος

Και έρχομαι και στην ουσία όταν οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για το δημοψήφισμα είναι ομόφωνες και στο Συνέδριο και στο Πολιτικό Συμβούλιο η δημοσιοποίηση των όποιων διαφωνιών του τέως πρωθυπουργού τι νόημα είχαν; τι εξυπηρετούσαν;

Τι πιο καλύτερο από ένα δημοψήφισμα όπου ο λαός ενημερωμένος θα έπαιρνε την σωστή απόφαση και την ευθύνη για το μέλλον του.